„Wrażliwy”

[Vasiu]

Wrażliwy na życie, ślepy na cierpienie.

Zamykam oczy — na palcach czuję zgrubienie

od papierosów.

Przyjemne palenie…

 

Zatykam uszy — nie słyszę muzyki.

Zostały mi tylko młodzieńcze wybryki.

 

Niedojrzały i kruchy, bez żalu wartości,

bez ludzkich przyjemności —

oddaję się w ramiona twojej miłości.

Błogości…

 

Nic już nie mówię.

Nic już nie robię.

Nic już nie słyszę.

 

Gardzę ludźmi i w wargi się gryzę.

Czuję,

na policzkach z kartki — bryzę.

Chłód ogarnia moje ciało,

jest mi tak mało.

 

Dziecko Boże ucieka od odpowiedzialności.

Wychylam się przez okno — na świat pełen marności.

 

Zapraszam cię

do moich skromnych włości,

gdzie ty, moja droga, gościsz.

[tie-break]

@VasiuTen wiersz to też młodzieńczy wybryk.

Dużo tu różnych różności - jest i jakaś miłość w tle, jest ból dorastania, jest konflikt ze światem i jego konsekwencje - i pomimo tego wiersz jest jakby o niczym, bo wszystkie wątki i emocje się w nim mieszają, a żadna myśl nie jest doprowadzona do końca.

 

[Leszczym]

@Vasiu Super :)))