Pielgrzym włóczykij

[Toyer]

Odwiecznie zbłąkany włóczykij wskazówek
poszukuje miejsca w elektronicznym dniu
zjedzonym przez wszystkie matczyne noce
odnajduje się wiecznie bez początku i końca

z kijem u nogi do przodu podąża
krok za krokiem nigdy się nie cofa
żywi się chwilami pije dni wczorajsze
energiczny pielgrzym bez twarzy

nie potrzebuje zatrzymania
na sobie samym tajemniczym
przetrwał wszystko we wszystkim
wyliczył krocie nieodgadniętych cyfr

i dalej liczy już takie liczby
które nazw nie mają
nawet odrobinę się nie męczy
stałym tempem podążając

gonić go nie ma sensu
szybszy jest od światła
myślę że jest tutaj
a w zasadzie już go nie ma

teraz dla niego nie istnieje
był i zawsze będzie
na nieskończenie wielu
czasochłonnych językach