Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Pożółkły liść

Falkone
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Falkone

Falkone

Opublikowano
Opublikowano

Leży na trawie pożółkły liść

Leży usycha nie mówi nic

Już się pogodził z losem swym

Już nie łopoce już zapadł w sen

 

Niedawno jeszcze pieścił go wiatr

Niedawno... teraz na ziemię spadł

Targają  nim teraz wichry złe

Jest już marnością on już to wie

 

Sens życia cały w nim zawarł się

Choć jest maleńki i zniknie wnet

Ustąpić trzeba opaść jak liść

Po to by nowe mogło przyjść

 

Nic nie poradzisz nie spinaj się

Przeminie wszystko ... wiesz i ja wiem

Musimy tam gdzie nam każą iść

Powiedział mi o tym pożółkły smutny

.....jesienny liść

 

 

 

2

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Amber
      Lotem Mikołaja

      Przez Amber · Opublikowano

      @violetta  Czysta prawda, ale jakże trudno uchronić się od bajki. Pozdrawiam serdecznie :)
    • violetta
      Lotem Mikołaja

      Przez violetta · Opublikowano

      Wszystko dla interesów, czysta bajka:)
    • violetta
      Sreberko

      Przez violetta · Opublikowano

      @Arsis nie wybieram się tam :)
    • Amber
      Lotem Mikołaja

      Przez Amber · Opublikowano

      @Tectosmith To moja baśniowa wizja Mikołaja, miło że czytasz. Pozdrawiam serdecznie :)
    • Arsis
      Sreberko

      Przez Arsis · Opublikowano

      @violetta   Radioactive zone: Muslimowo -----------------------------   Wyszedłem znikąd… ― donikąd idę… Gołe stopy mlaskają w rozmokłym błocie drogi, pomiędzy na wpół rozmytymi śladami samochodowych kół. Drobne krople lodowatego deszczu kłują moją twarz. Obezwładniający strach odbiera oddech, chwyta za kark zimny skurcz. Z każdym kolejnym przepływem skłębionych, chmurnych formacji ― jeszcze bardziej narasta niepokojąca cisza… Poruszają powoli sinymi wargami, lecz słyszę tylko piskliwy szmer……………. Po obu stronach przechylone, drewniane płoty… ― zdewastowane domy, w których mieszka ― jedynie ― śmiertelność. W otwartych, zamkniętych… ― zasłoniętych firankami oknach ― wpatrują się we mnie nieruchome, straszliwie zdeformowane twarze ― ni to ludzi, ni to ― umarłych zjaw… Wytykają mnie palcami i szepczą ochryple: „to on, to oon, tooo, ooooon…”   Coraz bardziej dokucza mi potworny ból, kiedy przybliżam się do nie wiadomo, czego, niczym kulejący, powracający z frontu ― złachmaniały żołnierz.(wyłysiała, pozbawiona zębów, wykręcona spazmem karykatura człowieka!) Wlokę ostatnim wysiłkiem woli ropiejące, krwawiące ciało, ciągnąc za sobą odór gnilnego rozkładu… Zniekształcone głosy w mojej głowie… ― upiorne szepty, które wciąż do czegoś namawiają, które szydzą ze mnie, oskarżają… Próbuję je zagłuszyć krzykiem, zatykając pulsujące uszy… ― albo macham bezwładnie rękami, aby odegnać..., aby…   Nadciąga noc…   (Włodzimierz Zastawniak, 2017-02-12   ***   Muslimowo – wieś w obwodzie czelabińskim na Uralu w Rosji (w pobliżu granicy z Kazachstanem). Przepływa przez nią rzeka Tiecza (dopływ Obu), która jest jedną z najbardziej skażonych rzek na świecie z powodu wylewanych do niej od lat 50-tych XX w. odpadów promieniotwórczych przez jeden z największych w Rosji zakładów atomowych „Majak” (Latarnia morska). We wsi tej mieszkają ludzie w warunkach wysokiej radioaktywności.      

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...