Topielec

[poetaxyz]

Patrzę przed siebie i widzę tylko przepaść.

Nogi plączą mi się, lecz nie mogę upaść.

 

Czuję ucisk w moim sercu,

Zimnym jak kula lodu,

Która nie stopi się nawet na żarzącym słońcu.

 

Gotuje się moja krew,

Gotują się żyły. Trwoga.

Jedyne co moge teraz zrobić to uronić łzę.

Cienie ciągną mnie ze sobą. Widzę ćmy.

 

Jest ciemno,

Trucizna płynie już w moim ciele,

Bólu nie da sie powstrzymać.

Topię się.

 

Mój krzyk o pomoc nie jest już słyszalny,

Więc cicho mówię: „Nienawidzę Cię".