Po drugiej stronie życia

[Adam Zębala]

Spotkamy się w zaświatach

tam gdzie nie istnieje czas

pośród pustych pokoi i nie odkrytych dróg.

 

Spotkamy się tam skąd nikt nie wraca

pośród dużych przestrzeni

spotkamy się i poznamy.

 

 Jasny pył wyznacza nam miejsce

wiele gwiazd świeci 

są bardzo daleko bo nikt tam nie dotarł.

 

Spotkamy się w zaświatach

poczekasz na mnie na pewno przyjdę 

ten dzień się zbliża.

 

Pośród korytarzy ozdobionych w księżyce

ich blask będzie świecił 

kiedy pójdziemy razem.

 

Prowadzisz mnie przez dywan

po środku Twojego życia

po obu stronach był Twój świat.

 

Na jego końcu zasłaniasz mi oczy

prosisz abym Cię zapamiętał

ze starych filmów i zdjęć.

 

Pod którą gwiazdą stoimy

i pod którą chcemy zostać

nikt nie pyta bo nic nie oferują.

 

Spotkamy się w zaświatach i poznamy 

może znajdziesz ogniwo

które złączy Twoje życie.

[infelia]

@Adam Zębala Wiersz jest perełką i odnosi się do bliskiej osoby, która odeszła. Sentymentalny i to bardzo, a podczas pisania musiała pojawić się łezka w oku. I to jest poezja!

[Adam Zębala]

@infelia dziękuję bardzo za miłe słowa pozdrawiam serdecznie