WIERSZ O SZUKANIU MIŁOŚCI

[M jak Malkontent]

Ona szuka jakiegoś pod krawatem, bo ostatni miał ręce brudne od roboty.
On szuka mocnej siódemeczki, bo ostatnia była ledwie sześć na dziesięć.
Ja też szukam, ale na portalach same rozwódki i hemoroidy.
Na mieście są czasem fajne, ale zapatrzone w telefon nawet jak próbuję zagadać.

 

Ponad dwieście tysięcy brutto rocznie. Może być?
Ujdzie - odpowiada osiem brutto miesięcznie.
Ale w tym wieku nie masz jeszcze dzieci? Coś z tobą nie tak.
Może nie chcę, może nie mogę, może czasu nie mam.
A salsę tańczysz?
Nie tańczę, ale mogę się nauczyć.
Boże, kolejny co tańczyć nie umie. A wzrost?
Sto osiemdziesiąt trzy.
Mój były miał sto osiemdziesiąt pięć.
Będzie i sto osiemdziesiąt sześć jak się wyprostuję.
A podróżować lubisz? Bo ja uwielbiam. Nowe miejsca, smaki.
Podróżować? Jeżdżę na wakacje, jak mi trochę urlopu w roku zostanie. 
A mieszkasz jak? Do centrum daleko?  
Mieszkania starczy dla mojego laptopa, twoich butów i rowerka bąbelka. 
Dobra, to jak chcesz, to się możemy na kawę umówić.
Właśnie już nie wiem czy chcę.
Obraziła się. Twierdzi, że nie lubi chimerycznych. 
A dobra chuj, szukam dalej.

Edytowane 5 Grudnia przez M jak Malkontent (wyświetl historię edycji)

[tie-break]

@M jak Malkontent Cała prawda o portalach randkowych.

Ludziom nie chce się nawet spotkać na kawie, pogadać. Zamknięci w egocentrycznych bańkach nie mają najmniejszego zamiaru się wysilać, marnować swoich zasobów, aby zbudować jakąś relację. Bo po co? Nowomodna psychologia uczy, że nie należy nic z siebie nikomu dawać. 

Zostaje AI. Coraz powszechniejsze stają się pseudozwiązki romantyczne z chatbotami. AI nie ma przecież potrzeb, wymagań, złych dni, oczekiwań. Emocji też nie ma, ale to nieistotne. Ma być przyjemnie, na wypasie, i dobrze dla ego.

Trochę przewidywalna końcówka, za to podoba mi się realizm tej cyfrowej scenki.