Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

milczą piaski

posłuszne wiatrom

niejedną łzę przyjęły

 

rzęsiście oświetlone 

nocnym utrapieniem

życia pulsujące ranki już ostygły

 

inwigilowane marzenia 

o baśniowej sukni

zmordowały purytańskie zakazy rutyny

 

sen jak kopuła 

skrywa blade ciało

neszamę tak umęczoną

jakby przeszła piekła wszystkich religii

 

serce przestało dyrygować życiem

przegrało bowiam z rynsztokiem łez

myśl o świetle rozluźnia emocje

 

skrzydła pragnę rozłożyć 

nawet stojąc w płomieniach

w baśniowej sukience

 

w obłoków objęciach

gdzie już dzień nie parzy

a noc nie woła do bólu

 

tylko piaski posłuszne wiatrom

lekkie i miękkie

chowają wyspy tajemnic

 

Klaudia Gasztold

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...