Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

a ona mi tu tak a stuku a puk
młoteczkiem gumowym wybija
zwoiki prostuje już proste trzy dni
i śmieje się ha ha trze psu d

klejnoty królewskie i wchodzi na blok
tu będzie ten dziur znakomity
mam ci ja te nogi drgające hop hop
mówiła a lazł po niej ślimak

skąd pancerz i rogi i tarcza i smyk
zesmyknął się między palcyma
a oczy wywala na śmietnik i w tył
turlocze po piwie pusz pięć

nonieno nonieno nie bębnij w mój mózg
a w czaszki twarzową część uderz
bo stukasz jak bardzo zepsuta maszyna
młoteczkiem gumowym rachciach

Opublikowano

Przede wszystkim za duzo wyrazen onomatopeicznych. Glowna tresc sie w nich gubi. Wiem, ze moglo byc to zamierzone, ale co za duzo, to niezdrowo. Widac jakies zalazki gwary, tyle, ze sa to wlasnie jedynie zalazki stylizacji i wlasciwie nie wiadomo, jaka to gwara, po co etc.
Ogolnie - jest rytm, sensu nie dostrzegam.
Michalina

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


zesmyknął - nawet nie ma takiego słowa w słowniku, jest natomiast "smyknąć", ale to określenie potoczne.
palcyma - też nie gwara
turlocze - to już totalna pomyłka. wyraz stworzony na potrzeby tego wiersza
lazł - ???

GWARA, terytorialna odmiana języka ogólnonar., podrzędna w stosunku do dialektu; mowa wsi, różniąca się cechami fonetycznymi, morfolog., składniowymi, leksykalnymi (np. gwara łowiecka, podhalańska, kurpiowska); niekiedy nazwa języka środowiskowego lub zawodowego, np. gwara myśliwska, więzienna, uczniowska.

potoczny - często, stale się zdarzający; często, na co dzień, powszechnie używany, stosowany, spotykany; codzienny, pospolity, zwyczajny»

Warto znać definicje. Proste?

Sensu nie znalazłaś, bo nie szukałaś. Nie namawiam jednak, bo po co?
Opublikowano

łubudubu umciaumcia hyc hyc! - przeczytasz np cos takiego i wiesz od razu, ze jest to super hiper neologizmo-onomatopeizm? Tego typu zwrotow uzywasz w swoim wierszu w wiekszosci. I nie wazne, czy jest to stylizacja na gware, czy nie (moim zdaniem jest). Chodzi o to, ze w natloku tego typu niezrozumialych zlepkow zwykly czytelnik nie dostrzeze wiekszego sensu, dlatego wiem, ze sens sie zgubil.

zesmyknal - skoro nie ma tego w slowniku, to skad mam wiedziec, czym to jest? Zreszta moge wysnuc przeciez jakas hipoteze, jeszcze przed przejrzeniem wszystkich slownikow jezyka polskiego, gwary podhalanskiej, terminow obcych itd?
Poza tym wyraz 'palcyma' - poprosze o definicje.

Opublikowano

to jak nie gwara, to może dialekt, dialekt mieszany, socjolekt... albo jeszcze lepiej odmiana językowa ;)
śmieszny ten spór o cień osła.

W wierszu baardzo brakuje mi rymów :) są już tetrastychy, rytm, tylko rymów do pełni szczęścia brakuje.

Lubię innowacje i oryginalność, ale też uważam, że tych onomatopei jest ciut za dużo.
Dobry tytuł,przyciąga :)

Pozdrawiam ciepło
Coolt

Opublikowano

Proszę o definicję "tra la la".
Definicja "palcyma" wygląda tak: Jest to stylizacja, ale polegająca na niedodpowiedniej odmianie rzeczownika rodzaju męskiego II "palec". Końcówka -ami została zamieniona na -yma, co najbliższe brzmieniowo jest narzędnikowi przymiotnika w liczbie mnogiej, w której to występuje końcówka -ymi.

Poświęciłem trochę czasu i powywalałem te niby "ozdobniki". Niewiele czasu poświęciłem.

Wersja light dla tych, którym przeszkadzają onomatopeje w liczbie czterech sztuk:

a ona mi tu tak
młoteczkiem gumowym wybija
zwoiki prostuje już proste trzy dni
i śmieje się ha trze psu d

klejnoty królewskie i wchodzi na blok
tu będzie ten dziur znakomity
mam ci ja te nogi drgające
mówiła a lazł po niej ślimak

skąd pancerz i rogi i tarcza i smyk
zesmyknął się między palcyma
a oczy wywala na śmietnik i w tył
turlocze po piwie pusz pięć

nonieno nonieno nie bębnij w mój mózg
a w czaszki twarzową część uderz
bo stukasz jak bardzo zepsuta maszyna
młoteczkiem gumowym

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Wiesz Coolt. Rymów nie ma celowo, choć same cisnęły się na klawiaturę. Musiałem cholernie kombinować, żeby nie było. Jeżeli masz takie życzenie, to może kiedyś...
Właśnie "spór o cień osła" i dokładnie to, co mówisz. Celowe błędy w odmianie językowej.
Onomatopei za dużo jednak? Cztery to nie jest jakaś kosmiczna liczba (pięć, jeżeli jeszcze podciągnie się pod to "turlocze"), bo nie wierzę, że stuku puk liczysz jako dwie. W takim połączeniu tworzą jedną oddającą dźwięk uderzenia z towarzyszącym echem.
Opublikowano

Szanowny Autorze. Przede wszystkim 'tra la la' to element mojego nicka i raczej nie musze tego wyjasniac. Po drugie jesli zamieszczasz tu wiersz, to chyba po to, abysmy go oceniali i komentowali. Chyba, ze wolisz opinie w stylu ladny/brzydki.
Ok, podales definicje 'palcyma'. Tylko wytlumacz mi, po co to tu jest? W moim nicku 'tra la la' mozna zastapic łubudubu albo srutututu i bedzie dobrze, ale jesli cos takiego jest w wierszu - ZAMIERZONY blad jezykowy to pytam sie, jaki byl ten ZAMIAR i czemu wlasciwie sluzyl? Co chciales przez to powiedziec?
Poza tym, nie miej pretensji, jesli ktos wiersza nie czuje i pyta. To Ty go napisales, nie ja i to Ty wiesz, co chciales przez niego przekazac (mam nadzieje).

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Szanowna komentująca. Ja tylko pytam przekornie o "tra la la", bo "palcyma" w tym wierszu pełni swoją rolę, której nie będę tłumaczył, ponieważ Szanowna komentująca wytłumaczyła sobie takie brzmienie po swojemu, popełniając przy tym podstawowy błąd i przypisując błędną formę gramatyczną do gwary.
Tłumaczenie swoich intencji i zamiarów to bardzo niedobra rzecz, więc pozwolisz, że nie zrobię tego. Niech czytelnik sam pomyśli, jeżeli ma ochotę.
Ocena, ale rzeczowa. Porównaj komentarz Coolta ze swoim, a zobaczysz jaka jest różnica. Pozwolisz, że zacytuję: "łubudubu umciaumcia hyc hyc! - przeczytasz np cos takiego i wiesz od razu, ze jest to super hiper neologizmo-onomatopeizm? Tego typu zwrotow uzywasz w swoim wierszu w wiekszosci."
I tu następuje przekłamanie. Cztery onomatopeje to większość tekstu? A to ciekawe.
Nie podoba się? Nie mam pretensji i nie będę walczył o to, żeby się spodobał, ale gdy ktoś podpiera swoją opinię argumentami, to chciałbym, aby te argumenty były prawdziwe i oparte na solidnych podstawach. Jeżeli nie są, to już lepiej napisać, że się nie podoba, bo nie ten styl.
Opublikowano

Nie wiem co ie ze mna dzieje, ale gdy czytalem ten wiersz, to balemn sie co bedzie dalej :)
Lubie takie wiersze, dla mnie niesamowity klimat :) .
Rzadko cos komentuje i rzadko cos mi sie podoba, taki mam gusta.
Ale ten wiersz zapadl mi w pamieci :) .

Pozdrawiam.

Opublikowano

Autorze

Czytajacy ma prawo do blednej interpretacji i nie nalezy go za to mieszac z blotem. Bledna forma gramatyczna to czesty element gwary (lub pozornie bledna), wiec nie wiem, czemu jest to taki znowu podstawowy blad. Wciaz jednak usilnie prosze o wyjasnienie powodu obecnosci tego wyrazenia w utoworze, moze byc PW, jesli nie chcesz zdradzac tajemnic utworu szerszemu gronu. Czytelnik pomyslal i wysnul interpretacje. Ale skoro mnie z tego powodu atakujesz, dobitnie zaznaczajac, ze interpretacja jest zla, domagam sie sprostowania.
A jesli chodzi o onomatopeje. Uparcie powtarzasz liczbe 'cztery'. Moze powinno sie wiec przeliczyc ilosc liter w tych czterech onomatopejach i nastepnie porownac do ilosci liter w calym utworze, itd? Czy nie sadzisz, ze nie o to wlasnie chodzi? Czytajac, akurat te srodki za bardzo narzucaly mi sie i przeslanialy tresc. Nie obchodzi mnie, czy jest ich 4, 10 czy ile tam sobie wstawisz, moim zdaniem jest ich za duzo i zaznaczylam to. To Twoja sprawa, co z tym zrobisz, ale zadaniem komentujacego jest chyba wskazanie (jego zdaniem) plusow i minusow utworu. Popraw mnie, jesli sie myle.
Na koniec - moim zdaniem przedstawilam swoja opinie o utworze (Przykro mi, ze nie jest to opinia przychylna - moze wlasnie tutaj tkwi cala kosc niezgody?) i jestem przekonana, ze poparlam ja wystarczajaca iloscia argumentow. Jesli wciaz jest Ci ich malo, moge kontynuowac.

Opublikowano

A proszę bardzo. Obecność onomatopei w całym tekście wynosi około 5% (procent). To jest większość? W stosunku do czego większość?
Nie chodzi tutaj o negatywny komentarz, bo takie przyjmuję bez nerwów. Chodzi o dyskusję na temat. Może Szanowna Koleżanka nie odbierać tego tekstu pozytywnie i chwała jej za to. Chętnie dowiedziałbym się jednak, co z techniczego punktu widzenia zrobiłem źle, jak to poprawić i z jakich źródeł korzystać, aby podobnych błędów nie popełnić w przyszłości (nie chodzi o onomatopeje i celowe błędy gramatyczne, bo to już przerabialiśmy i dotyczy raczej treści).

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Patriotyzm naszych pradziadów... Różnił się od tego z piłkarskich stadionów, Nie potrzebował rozwrzeszczanych trybun, A tlił się cichuteńko w szczerym sercu…   Nie były ważne nazwy miejscowości, Wypisywane pośpiesznie sprayem czarnym, Na łopoczących flagach biało-czerwonych, Na wielkich stadionach widoczne z oddali,   Lecz wypisane w sercach złotymi zgłoskami, Nazwiska wielkich bohaterów narodowych, Nad książką w myślach złożony hołd cichy, Chlubnym kartom polskiej historii…   Nie były jego atrybutem głośne wuwuzele, Setkami co rusz odpalane race, Pełne emocji wiwaty głośne, Tysięcy kibiców wzajemne się przekrzykiwanie,   Lecz patriotyzmowi ich nadawało sens, Że na każde ukochanej Ojczyzny wezwanie, Bez zawahania za ojców swych ziemię, Gotowi byli poświęcić życie…  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Patriotyzm naszych pradziadów... Wolnym był od wszelakich służalczości aktów, Umizgiwania się do dwulicowych polityków, Wchodzenia w kieszeń biznesowych magnatów,   Błyszcząca u boku szabelka, Liczyła się bardziej niż sowita wypłata, Na pierwszym miejscu zawsze była Ojczyzna, Nie pochłaniała ich praca w zagranicznych korporacjach…   Nie był ważny wypchany euro portfel, Liczyło się tylko swym wartościom oddanie, W prawym sercu intencje szczere, Wielowiekowych tradycji czułe pielęgnowanie...   Nie była ważna pogoń za sukcesem, Rokroczne przychodów pomnażanie, Dla każdego nadrzędnym było celem, Służenie Polsce w dni codziennych trudzie,   Cotygodniowy bilans zysków i strat, Bez reszty nigdy ich nie pochłaniał, Największą wartością była dla nich służba, Codzienna, wytrwała dla Ojczyzny praca…     Patriotyzm naszych pradziadów... Nie wyrażał się w potokach zbędnych słów, Lecz pełen był przykładów heroizmu, Gotowości do ponoszenia wszelakich trudów,   By gdy nadejdzie godzina próby, Na wezwanie Ojczyzny karnie się stawić, W obronie krewnych i swemu sercu bliskich, Nie zawahać się życia poświęcić…   I nie dawać posłuchu wrogiej propagandzie, A kierować się rozumem i sercem, A odebrane w dzieciństwie patriotyzmu lekcje, Przekuć w dorosłości w czyny chwalebne,   By gdy wrogich mocarstw dywizje, Bladym świtem przekroczą granicę, Z klejących się powiek spędzając sen, Sięgnąć odruchowo po karabinu kolbę.   I niewzruszenie trwając w okopach, Po krótkim pacierzu o świcie się przeżegnać I z karabinu mierzyć we wroga, Bez zawahania oddając strzał…     Patriotyzm naszych pradziadów... Ojczyzny swej umiłowanej wiernych stróżów, W oczach znających ludzkie dusze aniołów, Cenniejszym był od najwyszukańszych klejnotów,   Każda kropla krwi, Uroniona w obronie ukochanej Ojczyzny, Cenniejsza była od rubinów kosztownych, Skrzących w słońcu dukatów szczerozłotych,   Każda odniesiona rana, Na wielkich wojen o Niepodległość frontach, Uznanie wszystkich rodaków zjednywała, Cieszył się szacunkiem każdy polski weteran…   Pośród dni pełnych wyrzeczeń i trudów, Pośród niezliczonych wojennych zawieruch, Niczym skrzące iskry pośród zimnych popiołów, Oni niewzruszenie trwali na posterunku,   By pomimo upływu kolejnych dziesięcioleci, Pozostać dla nas przykładem niezatartym, Jacy winniśmy być w czasach współczesnych, Jakim winien być nasz patriotyzm…             Czym jest nasz dzisiejszy  patriotyzm, w porównaniu z dawnym patriotyzmem naszych dziadów i pradziadów? Tamten niewątpliwie był niedościgłym wzorem… Obecnie nie przywiązujemy do patriotyzmu już tak wielkiego oddania, poświęcenia, gotowości do największych wyrzeczeń. Dawnemi czasy Polak dla Polski się rodził, Polsce oddawał każdy swój oddech, dla Polski umierał… Toteż patriotyzm dla dziadów naszych równie był ważny co Wiara w Boga. Kiedyś, kiedyś patriotyzm nie wyrażał się w potoku słów, próżnej gadaninie, lecz w wielkich czynach, o których przez lata zaświadczały blizny weteranów wojennych. Nasi dziadowie i pradziadowie w imię patriotyzmu zdolni byli do czynów tak wielkich,  jakich nawet nie byli sobie w stanie wyobrazić ludzie z najodleglejszych zakątków świata!...
    • @jaś Tamten płacz dzieci Wołynia…    
    • nie roń szczęścia bez oleju mniej łut wieńcząc ulać all i pałką trącać się gdy śmieje termos ciągnąć strój paroli; pomni każdy swojej rządzę w wyrywaniu pamiętników; łez kapanych grą pieniądza jeśli wzejdzie paść donikąd powolutku rozwód zmaścić kóz kiwania pod tapczanem po dół biegu bluesa garścią komandorów przytłaczając; po oktawie  na czas ściemy roztańczona płatkiem lekko utrzymując przekrój biernie; prze do stania pisma kredką    
    • @Alicja_Wysocka Wiem, że „martwymi rękami” oraz „połamanymi palcami” nie można grać na pianinie. Masz rację, ale w wierszu zastosowałem przenośnie. Jednak więcej nie mogę zdradzić. Wiersze można zinterpretować na wiele sposobów i to jest w poezji piękne.
    • @Yavanna  Gdzieś tam czytałam, że człowiek powinien się przytulać ok. siedem razy dziennie. Obniża to poziom kortyzolu.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...