Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

  

w cieniu pochmurnych zaborczych nocy

gwiazdy zamglone świecą słabiutko

lecz ojczyźnianka wytrwale kroczy

wcale nie płacze a jednak smutno

  

wiatr przeciwności suknią powiewa

góry na drodze wysokie są bardzo

marzenia wrastają w baldachim nieba

zmierza do celu gdyż duszę ma hardą

  

targają ciałem siły przeróżne

serce wciąż ranią aż krwią zbroczone

czerwone maki trochę wszak później

ozdobią płatki białym kolorem

  

świadoma ciągle że droga kręta

choć serce z wiarą pragnie pozostać

zatem nie myśli marszu zaprzestać

by niepodległą stała się polska 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez Dekaos Dondi (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...