Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

W sennościach pokoju, w strudze światła od sadu
Leniwi się kanapa obrzmiała ciepłem dojrzałego lata. 
Po niej słońce psoci, 
To muskając twe ramię, to plącząc złote włosy,
A plącząc tak kusi przymrużone me skrycie oczy.  

 

W oknie z firanką zatańczył wiatr lekkoduch sadu,
Czarując o owocach cieżarnych od słodkiego jadu.
Nagle odkrył twą sukienkę...
i poleciał, by zaszemrać falbanami w zielony groszek,
Jakby szepcząc namiętnie do ucha: ach proszę!

 

           A w sadzie świerszcze stroją skrzypce do balu...

 

I  zdradziła sukienka przed frywolnym mym wzrokiem
Sekrety twego ciała okryte skrawkiem bieli. 
Znudzone sennym półmrokiem,
Uwodzą niczym cenne klejnoty 
Spragnione dreszczu zmysłowej pieszczoty.

 

Już myśli szaleją, już malują obrazy, 
Przepojone wonią twego ciała pejzaże bez skazy.
Pijane oddechem sadu  
Przywołują wspomnienia dawnych wojaży
I pierwszych odkryć, do których ciało tęsknie marzy.

 

           A skrzypiec jęk wciąż dobiega od sadu ...

 

Więc niech bal się zaczyna, niech już gra orkiestra,
Niech prowadzi do tańca w nam tylko znane miejsca,
Gdzie my wciąż jesteśmy,
Gdzie wszystko się spełnia 
Gdy tak niewiele trzeba, a szczęścia staje się pełnia.

 

Bo wystarczy senność pokoju w strudze światła od sadu,
I leniwa kanapa obrzmiała ciepłem dojrzałego lata,
I słońce w twoich oczach,
I muśnięcie twych ramion, i zapach złotych włosów,
I by tak zostało po wszechczasy naszych losów.


           A do snu świerszcze na skrzypcach w sadzie niech nam grają,
           gdy słowa te ciałem sie stają.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Ale to nie jest Twoje.

Wszelkiego rodzaju cytaty, zapożyczenia, fragmenty cudzych tekstów wykorzystane w wierszu,  powinny być przynajmniej zaznaczone kursywą.

Opublikowano

@tie-break uwiez mi, ze nie bylem swiadomy tego, ze komus gdzies won jej ciala rownie intensywnie pozostala w pamieci... Mozesz wskazac mi oryginal? Bardzio jestem ciekaw reszty.


 

@huzarc Ciesze sie, ze zauwazyles drobiazgi. Najczesciej to wlasnie one tworza w tle klimat sytuacji. Czasem po latech chwytamy mimochodem jakis cytat zapachu, smaku, barw powietrza i dopiero wtedy uswiadamiamy sobie - ale tylko czasem -. wlasnie owe tlo sprzet lat. 

@tie-break Sprawdzilem. Masz racje - Lesmian. Bardzo lubie ten wiersz, rowniez w wykonaniu Grechuty. Ajednak cytatu uzylem nieswiadomie. Moze az tak bardzo sie w nim odnalazlem?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Azraell Wiersz mroczny jak Twój nick, Azraelu. A przecież dzień dziś jasny, aż się prosi o trochę ulgi. Musiałeś naprawdę zaciągnąć słońce do piwnicy, żeby napisać coś tak ciężkiego? Choć… przyznam, wyszło przejmująco.
    • @Stukacz Zastanawiam się, czy nie warto byłoby rozbić to na kilka zdań, bo przy tak długiej frazie wiersz trochę traci oddech - choć klimat pozostaje mocny.
    • @kano Wiersz jest bardzo liryczny, miękki w brzmieniu, pełen tęsknoty - wszystko w nim płynie spokojnym rytmem. Zastanowiło mnie tylko jedno słowo: „szwędzą”. Wiem, że jest poprawne, ale ma dla mnie odrobinę potoczny, szorstki odcień i przez to wybija się z całej delikatnej tonacji wiersza. Może to tylko mój odbiór, dlatego zapytam - czy użyłeś tego świadomie, jako kontrast? Pytam z ciekawości, bo reszta jest tak subtelna, że to jedno słowo od razu zwróciło moją uwagę. Bo jeśli ma być koniecznie do rymu, to znalazłam jeszcze słowa błądzą  snują   krążą  migoczą przemykają
    • Kto powstrzyma ten czas Zatrzymaj, niech wszystko się cofnie Pragnę na nowo doświadczyć tej miłości Byłem z tobą w świecie pełnym miłości Nie zdążyłem poczuć siły miłości Kilka lat, jedna chwila i już cię nie ma Różowa gwiazda, nie my byliśmy dla siebie najcenniejsi Tańczyliśmy w życiu w zgodzie z naszym rytmem, rytmem miłości Zatrzymaj, wszystko już się zdarzyło, nieoczekiwany koniec Fotografie, pamiątki oraz wspomnienia pozostały Idźmy naprzód, ponieważ życie nie zatrzymuje się Zamknął się pewien etap życia, w sercu i pamięci nadal trwa Te dni i noce, radość w sercu, życie było cudowne Dziś serce ma kolor wyblakły, żyję wspomnieniami                                                                                                                                 Lovej. 2025-11-18                  Inspiracje . Czas wspomnień
    • @huzarc   dzięki bardzo. napadło mnie !!!         @viola arvensis   Wiolu.   wrażliwość i przestrach wpędzają człowieka w stany emocjonalne z których nieszczęśnik zdaje sobie sprawę ale nie może ich powstrzymać.   wtedy wybuchają wierszem.   ten nieszczęśnik to ja.   a ten kwiat......   już jestem spokojny.   pięknie dziękuję:)             @KOBIETA   Dominiko.   nie płacz :)                
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...