Historia edycji

Za_cięcie     zbyt głębokie to nic iskrzy jeszcze wyobraźnia skąpana w słońcu gdy płuca nabierają powietrza piersi  pulsują w takt uderzeń ale serce  już na łąkach gdzie bose stopy  rozgarniają spadające z traw krople   one jak diamenty noszone niegdyś  ze studni na zmęczonych barkach wiejska codzienność mieszała się z zapachem ciepłej strawy i potu przy stole dorośli i dziatwa gnana  do obrządku gdy starość przy piecu gorliwie przekłada paciorki różańca    zegar kosmosu na trajektoriach orbit trzyma swój święty porządek jednak ciało słucha szelestu opadłych liści koślawe dekady niczym szept czasu  kreślą nowe mapy na skórze życia aż do chwili zatrzaśnięcia powiek   cięcie jak wiele innych ale w łonie kobiet  zakwitają nieśmiało nowe nadzieje      listopad, 2025      

Tam ok, na rudą zrzutka, jak tu z rządu Rankomat.       Morgi ma na rogi Goran, a mi grom.

piję filiżankę herbaty przy oknie z migoczącym światłem księżyca i jem cynamonkę z nieszpułką jestem taką toffi świeczką na zimę      

@tie-breakNo tak, ale jeśli wiesz, że za ścianą ktoś umiera, to nie podkręcasz radia na maxa, bo to jakieś nieludzkie. To miałam na myśli. Koleżanka pisze smutny wiersz, a ja się w kącie chichram. 

@Alicja_WysockaDoskonałe! Może powinnaś założyć i redagować jakiś kabaret z prawdziwego zdarzenia? To jest lepsze niż niejedne wypociny kabareciarzy z upadłego teatru lansowanych przez mainstream. Szkoda, żeby tak wyborne poczucie humoru się marnowało :)