Historia edycji

nie boje sie grzechu ma krótkie nogi odpuści   ani smutku który tak czy siak się uśmiechnie   nie boje sie prawdy ona nie kłamie czysta jest   ani burzy deszczowej po niej niebo pięknieje   nie boje się śmierci ona była obecna  jest i będzie   ani krętych dróg bo  za nimi drogowskaz do lepszego

@lena2_   Wiola napisała piękny komentarz. to ja się przyłącze :)   pozdrawiam Lena :)   i ukłony dla Bereniki :)    

Ciało — jedyna rzecz, co łączy życie i śmierć, w całość rozpisaną w brzmienie czasu, od pierwszej do ostatniej litery opowieści o oddechu idącym przez most historii, między stronicami ksiąg tak ciężkich, że łamią się ramiona, puchną kręgosłupy oddzielone od serc. I można iść tak bez końca, lecz tylko milczenie ma znaczenie.   Zawahanie   Ciało — kwantowa mapa skupionego rozpadu. Zapis napięć i fala wezbrania jałową bezsilnością świadomości, która czuje i wie, ale nigdy nie rozumie, wypalając symbol sensu w jaskini znaczeń bez aksjomatu, żelazem tak wiecznym jak Bóg, u pękniętego półkola skroni.

@lena2_   dzięki Lena :) zawsze jesteś miła :) serdeczności :)    

Wygłaszam mowę obywatele Piszę do was moi przyjaciele Poetki i poeci co plecionki słów składacie I wy inni co im ufacie     Niech Polska polską nie nową nie czwartą  A pierwszą tego wartą, Niech będzie jak staropolska i młoda - znów winem i miodem słynąca. By inne narody przykład braly jak Polski ci inni nie sprzedali, choć wszystkie grosze na przekręty wydali, to nic nie zabrały, a Polacy zyskali.     Chciałbym tak pisać bez końca, lecz i mnie brak pieniądza, i bida piszczy po Bieszczadzkie poloniny, a w głowie... wiadomo doliny.