Myśli jak krwotok.
Tłumię we wnętrzu swej duszy.
Czy ktoś się pokusi rozwiązać katuszę?
Dziś na samą myśl się kruszę.
W tłumie nie widziana.
W zgiełku nie słyszana.
Przez ludzi zapomniana.
O wolność i cnotę błagała.
Kto zechcę obłąkany jesienny liść?
Wiatrem miotany, bezsilnie poddany.
Gnijacy na tej żółtawej trawie.
Przy tym smętnym stawie.
Przez wielu zmiażdżony ogromem pokory.
Myśli jak krwotok.
Tłumię we wnętrzu swej duszy.
Czy ktoś się pokusi rozwiązać katuszę?
Dziś na samą myśl się kruszę.
W tłumie nie widziana.
W zgiełku nie słyszana.
Przez ludzi zapomniana.
O wolność i cnotę błagała.
Kto zechcę obłąkany jesienny liść?
Wiaterem miotany, bezsilnie poddany.
Gnijacy na tej żółtawej trawie.
Przy tym smętnym stawie.
Przez wielu zmiażdżony ogromem pokory.
kiedy zwolnić przykucnąć
przyjrzeć się dokładniej
temu co nas otacza
nie gonić od rana po wieczór
dać nacieszyć się zmysłom
odpocząć odsapnąć
nie dajmy się zwariować życiu
przecież mamy tylko jedno
jedno jedyne nam dane
żyjmy pełnią księżyca
zaćmieniem słońca
kochajmy nie tylko siebie
kochajmy też innych
a będziemy szczęśliwsi
gdy dojdziemy do końca
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
Przez Annna2 · Opublikowano
Przez Annna2 · Opublikowano
Przez Annna2 · Opublikowano
Przez Annna2 · Opublikowano
Przez andrew · Opublikowano
.thumb.jpeg.b5ae7bcef73c3501c1166879fc389fb7.jpeg)