Dłoń przy dłoni, dotyk,
nie znajduje słów.
Zarys Twych piersi,
spowija moje ciało.
Chciałbym zastygnąć,
zakodować każdy ruch,
każde muśnięcie,
to wciąż za mało.
W innym wymiarze,
nieświadomi czasu i przestrzeni,
rozpostarci w próżni,
zespoleni w jednej materii.
Trwamy tak kilka chwil,
a może to wieczność, a my,
przemierzamy tylko drogę,
od bliskości ciał do nadziei.
@violetta & @tie-break
Dziękuję za odwiedziny. Ponad dekadę temu, w trakcie studiów, przeszedłem ścieżkę pielęgniarza paliatywnego. Dlatego pozwoliłem sobie obdarzyć PeeLa częścią tamtego świata.