Cytryna

[infelia]

„Za każde kłamstwo, co padnie wśród nas,
Cierpki plaster na języku będzie karą,
Kwas rozbije słodki lukier łgarstw.
No, zaczynaj swoją bajkę, kochany.”

 

A na desce kuchennej – ciach! nożem cytrusa,
Szykowana jest porcja na przesłuchanie.
Lampa halogenowa – pstryk! i razi w gały.
„Do protokołu zeznawaj: imię i pseudonim.”

 

Ale ja jestem niewinny, moje złoteńko,
Na naszą noc poślubną mam nawet alibi.

He, he, teraz twoja kolej na spowiedź.
Całowałaś się z Karolem w Sylwestra?

 

„Głupku, on szczękę nosił w puzderku,
A buziaki rozdawałam, śląc je z dłoni.
Zdrajco! Kaśce tornister po lekcjach dźwigałeś”
Bo ty kazałaś się nosić na barana, o!

 

„A kto za ciebie lekcje odrabiał, leniu?
Ludziki nawet lepiłam z kasztanów, łamago”
Przypomnieć ci wakacje nad Bałtykiem?
Z kim wtedy uciekłaś w podskokach na gofry?

 

Jasiek z Ulką wpadają do kuchni – bam! bam!
Niczym stado słoni, krzesła przewracają.
Indiańskie okrzyki: „telewizor się zepsuł!
Mamo, tato, o co się kłócicie tak głośno?”

 

Ćwiczymy do teleturnieju „Łgarze”
Zmiatajcie spać, trening jeszcze potrwa.
„Hi hi, od roku obiecujecie nową konsolę...
Hurra! macie wprawę – na pewno wygracie!”