Czas marzeń i złudzeń

[Adam Zębala]

W piękny letni dzień czuję 

powiew ciepłego wiatru który 

napływa z nieznanej strony.

 

Nad pustym polem unosi się cisza 

jestem tylko ja i Cienie 

tych który kiedyś tu byli.

 

Ty miałaś warkocze jak ze snu

Twoje włosy rozrywał 

ciepły porywisty wiatr.

 

Z nad niewielkiego wzgórza idę 

widzimy się po latach

wpadając sobie w ramiona.

 

Posklejamy puste przestrzenie 

dużego odcinka czasu

w którym nie byliśmy razem.

 

Nie zwykłe chwile i napływ emocji

mówią za nas coś

czego nie chcemy słyszeć.

 

Pójdziemy sobie pod rękę

w słoneczny dzień nie wiedząc gdzie

prowadzi sklejona taśmą droga.

 

Po błocie i po kamieniach 

dokąd tylko poniosą nasz oczy być może 

do końca poszarpanej drogi.

 

W piękny i słoneczny dzień

szarpani powiewem wiatru czujemy jego dotyk 

niczym dotyk czułych dłoni.

[Łukasz Wiesław Jasiński]

I czytam tak:

 

W ten piękny, letni dzień

czuję powiew ciepłego wiatru,

napływa z nieznanej strony,

 

nad pustym polem czuję

ciszę i jestem tylko ja i cienie 

przeszłości - kiedyś tu byli,

 

miałaś warkocze jak ze snu,

włosy twoje rozrywał porywisty 

podmuch gorącego słońca,

 

znad niewielkiego wzgórza idę 

i po latach znowu widzę miłość,

wpadamy w ramiona,

 

posklejamy puste przestrzenie 

dużego odcinka czasu - tak długo 

nie byliśmy przecież razem,

 

niezwykłe chwile i napływ emocji

mówią za nas coś - czego nie chcemy

już nigdy słyszeć,

 

pójdziemy sobie pod rękę

w słoneczny dzień - nie wiedząc gdzie

prowadzi sklejona taśmą droga,

 

po błocie i po kamieniach:

dokąd tylko poniosą nas oczy -

do końca poszarpanej drogi,

 

w ten piękny, słoneczny dzień

szarpani powiewem życia - czujemy

dotyk niczym czułych rąk...

 

I z pozdrowieniami - Łukasz Jasiński 

Edytowane 27 minut temu przez Łukasz Wiesław Jasiński (wyświetl historię edycji)