.

[Roma]

dla miłości banalnej

dla trochę na ziemi

bardziej rwanie

dla wszystkich miękkości

i słów niewyparzonych gorących

dla nocy niewinnych

i winnych

listopadów pod kocem

 

dla snów rozedrganych

delikatnienia rozproszonego pomiędzy

dla każdego sami gdy

przy tobie

dla bycia doszczętnie

dla mówień domówień

niedomówień

i

dla tego mówię

 

"lubić z tobą"

[Migrena]

@Roma

Olu.

Pięknie uchwyciłaś myśl, że najgłębsza intymność to paradoks: chwile "sami gdy przy tobie".

Docenienie tej nie idealnej, zmysłowej miłosci staje się najlepszym .powodem do tego prostego: "lubić z tobą".

 

To cudna poezja jest.

Twój niepowtarzalny styl.

Brawo :)

 

[huzarc]

@Roma Ten wiersz jest jak ciepły oddech w zimny dzień — naturalny, bliski, rozpoznawalny.

Zostaje w czytelniku przez metafory, przez ton — przez rytm prostych słów, które niosą coś o wiele ważniejszego niż „poezja o miłości”: niosą obecność.

[MIROSŁAW C.]

@Roma

To się czyta z przyjemnością,  dziękuję.