Młodzieżowy ksiądz z parafii w Słupach
Gdy beat boxował o ich łupach
Klaskami wynagrodzony
Poczuł się nowonarodzony
Gromkimi, bez gromu z domu Biskupa
Jął :))) nie strojone a zdwojone jął zestroił ją
Historia edycji
Należy zauważyć, że wersje starsze niż 60 dni są czyszczone i nie będą tu wyświetlane
Młodzieżowy ksiądz z parafii w Słupach
Gdy beat boxował o ich łupach
Klaskami wynagrodzony
Poczuł się nowonarodzony
Gromkimi, bez gromu z domu Biskupa
Jął :)))
Młodzieżowy ksiądz z parafii w Słupach
Gdy beat boxował o ich łupach
Klaskami wynagrodzony
Poczuł się nowonarodzony
Gromkimi, bez gromu z domu Biskupa
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Migrena 2 229
to poetycka wizja melancholijnego dnia samotności i oczekiwania, w którym chłodna, szara sceneria jesieni kontrastuje z wewnętrznym, cichym pragnieniem ciepła, bliskości i spełnienia.
całość jest utrzymana w tonie eleganckiego, kontrolowanego spokoju.
pięknie Dominiko :))))
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 50 odpowiedzi
- 753 wyświetleń
-
- 40 odpowiedzi
- 833 wyświetleń
-
- 32 odpowiedzi
- 516 wyświetleń
-
- 28 odpowiedzi
- 507 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 582 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Berenika97 · Opublikowano
@Moondog Zmagasz się z czymś, co wraca cyklicznie i mówisz o wysiłku, który nie prowadzi do trwałej zmiany. Ostatni wers - "Za którą granicą stawia się opór" - brzmi jak pytanie o próg bólu, o moment, w którym w końcu można powiedzieć "dość". Ale pytanie pozostaje bez odpowiedzi. -
Przez Wiesław J.K. · Opublikowano
@mariusz ziółkowski Za bramki służyły drzewa, a my potykając się o wystające korzenie drzew graliśmy w piłkę godzinami. Pozdrawiam. :) -
-
Przez Berenika97 · Opublikowano
@Migrena Ten wiersz to krzyk człowieka, który stracił osobę będącą jego światłem. I wszystkie metafory, powtórzenia mają sens - bo jak inaczej objąć słowami stratę, która jest większa niż wszystko? Jak zmieścić w zdaniach kogoś, kto był wszechświatem? To, że sięgasz po kosmos, gwiazdy, mgły, nieskończoność - to próba znalezienia skali odpowiedniej dla tego, co straciłeś. Zwykłe słowa są za małe. Codzienność jest za ciasna. "Zniknęła piękniej, niż ja kiedykolwiek potrafiłbym żyć" - to zdanie rozdziera serce. Twoje słowa są świadectwem miłości tak wielkiej, że musiała wyjść poza granice normalnego języka. To bardzo piękny i wzruszający utwór. -
Przez Marek.zak1 · Opublikowano
Wiek nie gra roli, jak nic nie bol., Pozdrawiam.
-
-
Najczęściej komentowane
-
.thumb.jpeg.b5ae7bcef73c3501c1166879fc389fb7.jpeg)
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne