Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Bardzo mi się podobają poszczególne określenia, ot choćby o niewchodzeniu w dyskusję z lękami, ale też wiersz po całości. Nastrój z kategorii ponurych, dołujących, ale takie prawo autora. Pozdrawiam

Opublikowano

@viola arvensis Bardzo dziękuję. To fajnie że dostrzegasz pewną inność. Tego nam trzeba.

@Marek.zak1 Hmmm... na prawdę nastój z tych ponurych? Starałem się, żeby było wesoło w zakamarkach duszy. Cóż... autor strzela, czytelnik - kule nosi.... Piąteczka, dzięki że poświęciłeś mi chwilkę.

P.S. Terazzzz mam stresssss. Aby wysłać kliknąć muszę w ikonkę [Dodaj Odpowiedź], ale wcześniej napisałem do Violi. Czy znowu się moja korespondencja sklei? Jeśli tak, to mam nadzieję, że Ci to nie będzie przeszkadzało. Kiedyś mi się to przytrafiło i od, skąd inąd przesympatycznej osoby która poczuła się "doklejona", dostałem za to zjebkę. 

Opublikowano

@Maciek.J Icek, Maćku drogi! To Icek. Cześć chłopaku, cały czas próbuje rozkminić jak chodzą te wiadomości. W trakcie mojego kilkuminutowego buszowania po portalu dwukrotnie pokazała się informacja, że jest coś od Ciebie. Czy informacja, że ktoś "zareagował" jest równoznaczna z wpisem? Bo znalazłem tylko jedną słowną wiadomość. Hej. Przysięgam, nie wiem na czym polega ta "zaćma". Czy ten portal jest jakoś specyficznie skonstruowany? Czy tylko ja przez te oczy zamglone duchem poezji kiepsko rozumiem, a jeszcze gorzej widzę? A Icek? Gdzież on Bombajski, to taki głupek wiejski trochę, z gilem i w wiecznie spadających szelkach.

Opublikowano

@Tomasz Goraj ależ ja wcale nie żartuję - w moim domu rodzinnym wszystkie koty były czarne czyli bombajskie.

To taka rasa, która przybyła do Europy.

Ale jeśli Icek ma biały ogon, albo łapki albo półgłowy to jest już mieszańcem a nie kotem rasowym.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tekst można też czytać od końca, w sensie – całości zdań.        Ciężka aureola, jeszcze kilka sekund, pobujała lśnienie na falach, przyduszając go jeszcze bardziej, by sprawniej mógł utonąć. Tonący pogulgotał jeszcze deczko, pomachał rękami, pokazał środkowy palec swojej tożsamości i zaczął spływać w kierunku dna. Niestety. Pomimo wzmożonych chęci, nie dostał drugiej szansy odbicia.    Niby gdzie miał ów ratownik z dobrego serca, pobrudzić dłonie. Przecież woda przezroczysta jak kryształ, nie skłaniała ku temu. Tonący odpychał wybawiciela, ze słabnącym z każdym zachłyśnięciem, obrzydzeniem, gdyż podobno ów, był barwnie nieczysty. Chociaż zgodnie z informacją zawartą w plotce, chciał go uratować, bo w porę zauważył i popłynął z wyciągniętymi ku pomocy, rękami. Zatem nic dziwnego, iż utonięcie Świętoprawego w pobliskim jeziorze, wywołało zdziwiony szok oraz niedowierzanie.     Gdzieniegdzie ozdobiony podeptaną pychą, w której jęczały pogniecione, jedynie słuszne prawdy, był wisienką na dodającym otuchy torcie, gdzie każdy skonsumowany kawałek, stanowił nieskazitelny przykład do naśladowania. W jej lśniącym prześwitywaniu, połyskiwała szubienica z powieszoną pogardą. Wystawały z niej wyciśnięte przez pętlę – tudzież rozszarpane szponami miłości do bliźniego – strzępki sinego języczka.     Niektórzy nawet widzieli nad bezbarwną czapką, jaśniejącą aureolę. Szczególnie ściany inaczej odrapane oraz olane ciepłym moczem, przytulały wielokrotnością balsamicznych odbić. Co prawda, gdy wracał to miał problem, lecz echa kroków jego – pomimo przeciwności losu – koiły zbłąkane dusze. Stąpał ciężko, zawsze prawą stroną ulicy. Faktycznie. Mówiono o nim, że to chodzący wór cnót wszelakich
    • @Wiesław J.K.–Dzięki:)–Tu także chodzi o to, kim był ten,  co tłumaczył zasady i co mógł przegapić, ów przybysz z pola, skoro na końcu, Księżyc oświetlał mu – niecałą drogę?:)–Pozdrawiam:)
    • to był dzień w którym  zatrzymał się czas    dotykałeś najmniejszym palcem  mój podbródek    a potem stanąłeś w morzu  po pas  rozbawiony  i krzyczałeś do mnie    chodź chodź  te fale nas zakryją    zawołaj jeszcze raz  wiesz że zawsze  przyjdę    utopić się  z tobą 
    • @Wiesław J.K.–Dzięki za :~))))))–Bardzo lubię pisać absurdalne teksty. Mają takową zaletę, że pełen luz, gdyż cokolwiek człek napisze, to i tak  pasuje do całości:)–Pozdrawiam:)
    • @iwonaroma Jeden z moich znajomych taką miał. Zawodowo świetnie mu szło, ale to nie wystarczyło, bo popełnił samobójstwo.   Dobrej nocy. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...