Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

kwiatek 

nie przepada za towarzystwem 

nie lubi domu wazonu 

dobrze czuje się sam 

na krótkim patyczku 

trzyma się blisko 

dającej życie łodyżki 

z licznym rodzeństwem

zachwyca 

nie zbliżają się do siebie 

nie wchodzą w drogę 

porozrzucane jak klocki lego 

cieszą spojrzenie 

 

ciemny błękit mieni się 

w słońcu odcieniami 

złamany fiolet z niebieskim 

prowadzą drogą do marzeń 

umilają spacer łąką 

 

9.2025 andrew 

 

Edytowane przez andrew (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@andrew

Mam ogród z kwiatami, najwięcej róż i lubię na nie patrzeć - jak żyją i przekwitają zgodnie z cyklem natury. I rodzą się nowe.

Napisałeś piękny wiersz o niezależności i harmonii w naturze. Ciekawy obraz kwiatów jako indywidualistów, które mimo że "nie przepadają za towarzystwem", tworzą razem coś wyjątkowego. Ta metafora klocków lego jest bardzo ładna - każdy element ma swoją przestrzeń, ale wszystkie razem składają się na zachwycający obraz.


 


 

Opublikowano

dzisiaj niejeden samotny kwiatek

co towarzystwa widzieć nie chce

ludzie stworzyli i dają gratkę

swą indolencją i głupim gestem

 

tych słownych kwiatków dzisiaj tysiące

typu obiecać zawsze można wszystko

kwitnie wspaniale medialna łąka

a niebo nie grzmi - nieoczywiste 

:))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...