Pani naw tam gmatwanina i nap.
Komu - Ino - me pandemonium ok?
To kot Anatol powikła całki w oplot, a na to kot.
O, Hani na to motanina - ho!
Historia edycji
Należy zauważyć, że wersje starsze niż 60 dni są czyszczone i nie będą tu wyświetlane
Om, entropia i port Nemo.
Pani naw tam gmatwanina i nap.
Komu - Ino - me pandemonium ok?
Metę ma zamętem.
To kot Anatol powikła całki w oplot, a na to kot
O, Hani na to motanina - ho!
Om, entropia i port Nemo.
Pani naw tam gmatwanina i nap.
Zło, i co; kocioł.
Komu - Ino - me pandemonium ok?
Metę ma zamętem.
To kot Anatol powikła całki w oplot, a na to kot
O, Hani na to motanina - ho!
Dał zebrom zmor bezład.
Om, entropia i port Nemo.
Pani naw tam gmatwanina i nap.
Zło, i co; kocioł.
Komu - Ino - me pandemonium ok?
Metę ma zamętem.
To kot Anatol powikła całki w oplot, a na to kot
O, Hani na to motanina - ho!
Kadra - bardak.
Dał zebrom zmor bezład.
Om, entropia i port Nemo.
Pani naw tam gmatwanina i nap.
To gza jazgot.
Zło, i co; kocioł.
Komu - Ino - me pandemonium ok?
Metę ma zamętem.
To kot Anatol powikła całki w oplot, a na to kot.
Na bary raban.
O, Hani na to motanina - ho!
Kadra - bardak.
Dał zebrom zmor bezład.
Om, entropią i port Nemo.
Pani naw tam gmatwanina i nap.
To gza jazgot.
Zło, i co; kocioł.
Komu - Ino - me pandemonium ok?
Metę ma zamętem.
To kot Anatol powikła całki w oplot, a na to kot.
Na bary raban.
O, Hani na to motanina - ho!
To panika; maki na pot.
Kadra - bardak.
Dał zebrom zmor bezład.
Om, entropią i port Nemo.
Pani naw tam gmatwanina i nap.
To gza jazgot.
Zło, i co; kocioł.
Komu - Ino - me pandemonium ok?
Metę ma zamętem.
To kot Anatol powikła całki w oplot, a na to kot.
Na bary raban.
O, Hani na to motanina - ho!
To panika; maki na pot.
Kadra - bardak.
Dał zebrom zmor bezład.
Om, entropią i port Nemo.
Pani naw tam gmatwanina i nap.
To gza jazgot.
Zło, i co; kocioł.
Komu - Ino - me pandemonium ok?
Metę ma zamętem.
To kot;
Anatol powikła całki w oplot, a na to kot.
Na bary raban.
O, Hani na to motanina - ho!
To panika; maki na pot.
Kadra - bardak.
Dał zebrom zmor bezład.
Om, entropią i port Nemo.
Pani naw tam gmatwanina i nap.
To gza jazgot.
Zło, i co; kocioł.
Komu - Ino - me pandemonium ok?
I Metę ma zamętem.
To kot;
Anatol powikła całki w oplot, a na to kot.
Na bary raban.
O, Hani na to motanina - ho!
To panika; maki na pot.
Kadra - bardak.
Dał zebrom zmor bezład.
Om, entropią i port Nemo.
Pani naw tam gmatwanina i nap.
To gza jazgot.
Zło, i co; kocioł.
Komu - Ino - me pandemonium ok?
I Metę ma zamętem.
To kot;
Anatol powikła całki w oplot, a na to kot.
Na bary raban.
O, Hani na to motanina - ho!
To panika; maki na pot.
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 17 148
dziś nie będę się
złościł ani płakał
patrząc szeroko
na ten świat
dziś chcę być jak
wolność szczęśliwy
nie bać się smutku
ani prawd
dziś pragnę kochać
zrozumieć wiatr
szumiące drzewa
echo i kwiat
dziś ponieważ jutro
może być gorsze
może mieć trochę
trudniejszą twarz
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez viola arvensis · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
tak czy owak serce na dłoni... Jakie to znajome. Piękny wiersz ! -
Przez Berenika97 · Opublikowano
@Deonix_ Bardzo dziękuję za te słowa! To prawda, że czasem z najtrudniejszych uczuć rodzą się wiersze - jakby pisanie było sposobem na oswojenie tego, co nas przerasta. Pozdrawiam serdecznie! -
Przez viola arvensis · Opublikowano
@Leszczym kurczę Michał, podoba mi się to, serio. Tak nie lubię tego Ala srala, ale tu, no cóż, te emocje.... ech, fajnie wyszło :) -
Przez Berenika97 · Opublikowano
@MoondogBardzo dziękuję! Pożądanie wolności - brzmi pięknie! -
Przez tie-break · Opublikowano
Wszystko było gotowe na wieczór. Obok laptopa i szklanki po herbacie leżał tomik Urszuli Kozioł z zaznaczonym zakładką wierszem o slalomie - biała księga śniegu w twardych okładkach startu i mety.* W sporcie jest mnóstwo liryki: liryka uporu, i uciekania ze znanych miejsc ku przestrzeni niezadeptanej, niewyśmianej jeszcze w komedii pomyłek. Pomyślał - niech słowa znów będą dla ciebie otuliną na nadchodzącą bezgwiezdność; niech myśl o granicy między dłońmi a chmurami prowadzi wśród ostrych zakosów poza ciało, które nigdy nie zechce spokornieć. Przez ten slalom chciał się przedrzeć do obiecanego światła, zaczerpnąć go w każdy dystych. Lecz w momencie, gdy właśnie otwierał książkę i usta okazało się nagle, że to nie był on, a możliwe, że go wcale nie było. *U. Kozioł, Slalom
-
-
Najczęściej komentowane
-
.thumb.jpeg.b5ae7bcef73c3501c1166879fc389fb7.jpeg)
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne