przesącz

[Roma]

uwierzyłbyś

w porę dwóch słońc

alizarynowy horyzont

ponad

 

gdy mam tylko

śpioszki z nocy

zropiałe marzenia

w kącikach oczu

 

uwierzyłbyś

w sierpień we mnie

w krwi i w kości

 

gdy za oknami

z krwi i kości jesień

zziębnięte dłonie

i popękane usta

 

uwierzysz

 

gdy jeszcze senna półprzypuszczalna

zanim się wyklaruję

sącze ci sny

przepuszczam

 

 

 

 

 

@Roma

@Alicja_Wysocka nie zdążyłam Ci wczoraj podziękować za komentarz, więc dziękuję teraz tutaj :)

 

Usunęłam niechcący wiersz, dlatego wklejam ponownie. Za wcześniejszy odbiór wszystkim zaangażowanym bardzo dziękuję :)

Edytowane 11 godzin temu przez Roma (wyświetl historię edycji)

[Migrena]

@Roma

Poetycki obraz walki o wiarę w wewnętrzne słonce i iluzję, gdy zewnętrzny świat narzuca zimną rzeczywistosć.

Wiara  jest możliwa tylko dzięki ulotnej naturze snu i przeczuć.

To jest dojrzały , świetny wiersz.

Co porabia w warsztacie ?

[Roma]

@Migrena dziękuję, że Ci się chciało i tutaj napisać :) to wiele dla mnie znaczy.

W warsztacie dlatego, że wczoraj usunęłam ten z głównej, a że jestem niecierpliwa to nie potrafiłam odczekać 24 godzin :)

[Migrena]

@Roma

niecierpliwość !?

"Niecierpliwość" - jan gerhard napisał cudowną powieśc o Paryżu. Nikt już dzisiaj tak nie piszę. Polecam !

 

A czemu usunęłaś ten wiersz z portalu głównego ?

Wymagał przepracowania ?

Życie jest pełne zakamarków :)

[Leo Krzyszczyk-Podlaś]

@Roma jesteś świetna, i już...!

[Roma]

@Migrena przeczytam :)

Nie, nie dlatego. Było, minęło i jest na nowo :)

Dobrego dnia.

@Leo Krzyszczyk-Podlaś a dziękuję bardzo :) miło, że tak uważasz.

Trzymaj się :)

[Berenika97]

@RomaZnowu ciekawe wyzwanie intelektualne. :) Jesteś niesamowita!  

Ten wiersz odczytuję jako intymny dialog, w którym jest wiara w miłość i bliskość mimo niedoskonałości. Prowadzony miedzy snem a jawą.

"Uwierzysz" to prośba o akceptację nie idealnej, ale prawdziwej wersji siebie. 

Jakbyś pytała: Czy uwierzyłbyś w mój niezwykły wewnętrzny świat, gdy widzisz mnie w takim zwykłym stanie. 

Czy uwierzysz w moje wewnętrzne ciepło, żar, gdy otaczający świat jest zimny, trudny? 

Świetny ten wiersz!