Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

niepewny sześcian naszych dni,
nagłym wrzaskiem mózg przykłuty
do drogowskazu,
nie wiadomo, w którą stronę iść

 

uciekaj na skroś lat podeptanych,
w cięciwę czasu się zapnij i uciekaj,
bo grać będą drzewa żałobne
i kikuty spalonej jesieni

 

a potem klęczą fugi smętnych ciał,
wciąż wczorajszą bitwą żyją,
a ostatnia orkiestra martwego walca
gra sennie

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...