dłoń w dłoń

[Gosława]

skwar podszyty wiatrem od wschodu
rozdmuchuje kruche latawce
niosąc je ponad głową

masz spracowane dłonie
wielkie niczym bochny chleba
pachnące tabaką i mleczem
nic tylko schować w nich dziecko

czasami zagarniam resztki wczorajszych bruzd
wciąż gęstnieje odległość między nami
patrzę na rozrzucone lorafeny
ty tato na złote ładny

nie pytaj mnie o tutaj
ono jest połamane
tylko krok dzieli mnie od skręcenia w tę samą bramę
tam jest inny świat mniej zatroskany

Edytowane Piątek o 22:30 przez Gosława (wyświetl historię edycji)

[Migrena]

@Gosława

Wiersz intymny pełen wspomnień i emocji.

Ujmująco przedstawiona relacja ojciec - dziecko.

Głęboka refleksja nad jruchością życia.

Wzruszający.

[wierszyki]

Były już te lorafeny u Ciebie i były tam komentarze, że może zbyt szczegółowe. Ale zapamiętałam, to może jednak nie. Ładny wiersz. Teraz mlecze takie wielkie, jeśli dało się im wyrosnąć. Pzdr.