Ostatni sierpień

[aniat.]

Pola zmieniają swoje sukienki, układają je miękko na ziemi,

nagą piersią chcą jeszcze nęcić

lecz on odchodzi, już nic nie zmieni.

 

Może choć drzewa w domu sadzie, rumianą dotkną go dłonią,

rozkoszną słodycz wtopią w usta,

do pozostania tutaj go skłonią.

 

Żurawie snują pieśni smętne

o tym by serca nie zamykał

a on wplątany już w ich skrzydła,

gdzieś w horyzoncie westchnień zanika.

 

Wszystko porzuca na swej drodze,

nie obejmie nikogo ramieniem,

ani mnie stojącej na progu,

ani słońca z ostatnim promieniem.

Edytowane 2 godziny temu przez aniat. (wyświetl historię edycji)

[Jacek_Suchowicz]

ładne nostalgiczne 

 

czemu ostatni ma być ten sierpień

po nim następne powoli przyjdą

sierpień zamyka lato z imentem

a gdzieś na rżyskach skryło się licho

 

lecz za nim zamknie sypnie owocem

brzoskwiń moreli jabłek i guszek

a ja niebieskie śliwki wolę

czy w konfiturze czy w spirytusie

:))

[aniat.]

@Jacek_Suchowicz bardzo ładnie, jakby połączyć w całość, wyszedłby jeden, całkiem fajny wiersz

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Jacek_Suchowicz]

masz prezent ode mnie - jest Twój

:))))))))