Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Jak proch po polanie

fawn334
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

fawn334

fawn334

Opublikowano
Opublikowano

Znużone ciało po nocnym łożu biega,
nie chcę istnienia! - poza ogniem pocałunków Księżyca.
Ściana z betonu - ja poza jej kresem,
poduszka bez krwi. A gdzie krew?

 

Życie bez krwi - jak kielich bez wnętrza,
napełnić nie zdołam, brak miejsca, brak miejsca!
Choć kroplę, choć łyk - o, Matko!
Z piersi swej utocz, jak pelikan nad gniazdem!

 

Ty, królowo, matko gwiazd i komet,
ukochaj me ciało poza ścian betonem,
wciśnij w ramiona - jak strzałę w serce!
ciało człowieka - wszak więcej nic nie chce.

 

Zmiel i rozsyp jak proch po polanie,
rozdepcz i zniwecz nim ranek nastanie,
w objęciach rozkwitu - jak płód w żywym łonie,
to żywe - tak żywo - jest myśleć o zgonie!

 

Pod szarfą z błękitu, w gwiaździstych diamentach,
ma pierś martwa - nocy ręką dotknięta.
Pocałunek jak śmierć - bez twarzy i imienia,
rozpływa się w mroku - bez śladu istnienia.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Annna2
      WROCŁAW

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @andrew nie byłam, a marzę by obejrzeć ogród japoński. Fajnego pobytu
    • Annna2
      Óma

      Przez Annna2 · Opublikowano

      - Babci Marii. Z dodanymi dwoma wersami.             Ślómbank, a słónko za niam w łókno zagłóndo- jek tam est? Tajskno sia w gałajziach łókłodo jek na uwrocie szczep. A syrce tlo fura i fura wszystke dóry z mniłowania łobzira hej, hej wej! A niebo ziolne i zimowe eszcze padajó cole mokre deszcze. Spsik o Tobzie - to ziesz             Ławka a słońce przez nią do okien zagląda- czy tam też tak jest? Tu tęsknota z afektem się pląta gałęziami układa wśród ugoru drzew. A serce wyrywa się i fruwa. jakby chciało z chmur obdzierać hen hen! Wełniane niebo i zimowe jeszcze bo padają z łez deszcze. Śnię Babciu- to wiesz. Jesteś w miłości wspomnieniach niepoliczalnych wiosen jesieniach. Czy życie daje śmiech?
    • violetta
      Wolny dzień

      Przez violetta · Opublikowano

      @piąteprzezdziesiąte dobrze, że tutaj ich nie ma:) fajny dzień, choć pracować się chcę :)
    • andrew
      WROCŁAW

      Przez andrew · Opublikowano

      wczoraj podarowalo mi Wrocław  dworzec wysadził z pociągu  zaprowadził do linii cztery zawiozła pod zoo  po lewej hala stulecia  a za nią cud  znalazłem się w niebie  cudowna muzyka  przy ferii gimnastykujących  się fontann    muzyka i pulsująca woda  rozszczepione promienie słońca  mienią się kolorami  niebiańskie widowisko    dalej zaprowadziła  do ogrodu japońskiego  oryginalne widziałem nie raz  tutaj urocza miniatura  dominują kamienie woda  otaczane gesto przyrodą  to atrybuty ogrodów  również w Chinach    dziesiątka  powiodła do katedry  na starym mieście  zapoznała z licznymi krasnalami    lody ochłodziły gorące głowy  kilka wrażeń w życiu więcej  koszt to wysilek wstania  z kanapy  jak powiedział kiedyś … wiecie kto    8.2025 andrew   
    • Waldemar_Talar_Talar
      Ballada o pustej kieszeni

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dziękuje za komentarz - cieszy mnie -                                                                                       Pzdr. @violetta - uśmiechem ci dziękuje - 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...