Tak daleko od siebie
Tak daleko tak
I nadziei na powrót brak
Bo gdy serce wybija
Pierwszą i drugą melodie
Wtedy samotność
Uderza ze zdwojoną siłą
Tak daleko od siebie
Tak daleko tak
I nadziei na powrót brak
Bo gdy serce wybija
Pierwszą i drugą melodie
Wtedy samotność
Uderza ze zdwojoną siłą
Tak daleko od siebie
Tak daleko tak
I nadziei na powrót brak
Bo gdy serce wybija
Samotnie melodie
Wtedy samotność
Uderza ze zdwojoną siłą
@Waldemar_Talar_Talar To dojrzały, refleksyjny utwór. Mimo prostoty języka niesie głębokie przesłanie. Można go odczytywać jako próbę oswojenia się z tym, co nieuchronne – i to właśnie czyni go wartościowym.
Twój wiersz porusza uniwersalne, trudne tematy: śmierć, smutek i żal. Są one ujęte jako nieuniknione elementy ludzkiego życia – „życiowe wariacje” – co jest trafnym i filozoficznym podejściem.