Zgłoś

powieki są zbyt lekkie, by opaść sufit wisi nade mną jak czarne lustro bez połysku bez odbicia jakby wchłaniał wszystko, nawet moje myśli nie liczę owiec liczę oddechy każdy jest za głośny i burzy układ ciszy czas przestał płynąć, uporczywie kapie ze ścian jak zimna woda jestem jedynym czuwającym punktem w całym domu wgnieciona w materac leżę nieruchomo i czekam aż czerń pęknie i wpuści trochę szarości

@Leszczym  Czyli reagujesz odwrotnie do oczekiwań innych - nie z przekory, ale jakby automatycznie, instynktownie.  :))) Pozdrawiam. 

@MIROSŁAW C. Czytam na głos i wersyfikacja sprawia, że tekst nie płynie jak (wg mnie), powinien. To jest kolejny wiersz o zimie, gdzie mamy płatki śniegu. Czyli rekwizyt niezbędny, bo inaczej nie ma zimy.  Kraina snów? Czy my potrafimy jeszcze coś oryginalnego powiedzieć o śnie?

@Robert Witold Gorzkowski Bardzo dziękuję!  W pełni zgadzam się z Tobą, to dopiero odkrywana część historii. Czytałam o tej książce, niewątpliwie po nią sięgnę! Pozdrawiam. :) @Deonix_ @Wiechu J. K.  Serdecznie dziękuję! :) 

@Maksymilian Bron Po pierwszym czytaniu pragnę stanąć w obronie palaczy:   M. Świetlicki, Papierosy Pytam, dlaczego niepalący Przychodzą w miejsca dla palących? Czemu chcą wiecznie dominować? Czemu są wiecznie obrażeni? Bo to jest, bracie, wojna! Wojna palących z niepalącymi! Odwieczna dychotomia Jak Legia i Polonia Jak Wisła i Cracovia Jak Staś i Nel Wojna!         I nie wiem jeszcze czy mi się podoba ta pozycja peela, w której dokonuje krytyki (społecznej?) z pozycji kogoś poza, pomimo tego fragmentu: jak często jestem podobny do tych, których krytykuję, Czyli peel wie, że system obejmuje również obszar krytyki systemu. Ogólnie - wielowątkowo dyskusję możnaby prowadzić. Pewnie jeszcze tu wrócę.