Wiersz

[Relsom]

I zgasło słońce
Nie za szczy­tami gór
Ni ho­ryzon­tem morza

Lecz kon­tu­rami drzew

Łana­mi zbóż i łąk

 

A ja szy­buje tu
Na skrzydłach wyobraźni
Niesiony prądem marzeń

Otu­lony ciepłem nadziei

 

Trwam w wie­rze przy Bogu

Widzę ulot­ność dnia

I ma­gię świateł no­cy

 

Szu­kam ra­dości w nas
I piękna w samotności
Ro­zumiem czas

[Stracony]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Mądrze napisane i szczęśliwy, kto tą mądrością potrafi żyć.

Dobry wiersz.

[Relsom]

@Stracony Dobry wieczór.

[Gosława]

Bardzo lubię wchodzić w wiejskie sielskie klimaty 

Czuję się w nich najlepiej 

Właśnie taki spokój mnie tu przyciągnął

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Annna2]

@Relsom  pogodzenie się z czasem to ważna umiejętność

to świadczy o dojrzałości człowieka

[Relsom]

@Annna2 tak," człowiek, który godnie się starzeje, jest młodszy od tego , który za wszelką cenę chce być młodym"- chyba Kępiński to napisał. 

[Relsom]

@Gosława chyba wszyscy szukamy spokoju , o który coraz trudniej. Miejsca gdzie przez chwilę , chociaż przez chwilę możemy być sami. Bez odgłosów cywilizacji, samochodów, ludzi tylko wiatr , szum drzew , ptaki i my.

  Jak niewiele tak naprawdę potrzebujemy 

[Berenika97]

@Relsom

Twój wiersz jest pełen światła, mimo zmierzchu.
Czuć w nim lot wyobraźni, spokój wiary i piękno, które dojrzewa w ciszy.

Niesie upragniony spokój - świetny! 
 

[Jacek_Suchowicz]

nie szukaj radości na siłę

bo efekt będzie odwrotny

bądź czuły kochany i miły

a radość sama was dotknie

:)))