Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

I.

 Dobrze, że mogę kochać
 bez rekomendacji –
 jak się kocha
 rysę na szkle,
 bo przypomina twarz.
 Ty możesz
 nie wiedzieć.
 Możesz spać spokojnie
 w świetle,
 którego się nie domagam.
 Nie pytam.
 Nie proszę o 
 wyjaśnienia -
 wiem, że tłumaczą się
 z miłości
 ci, którzy przestali kochać.
 Czasem piszę
 do ciebie
 wiersze, których nie kończę,
 bo koniec
 to już nie o tobie.
II.
 A potem wracasz –
 nie słowem, nie gestem –
 ale oddechem,
 który zostaje
 na szklance po herbacie.
 Nie wiem,
 czy to znów miłość,
 czy tylko echo
 w miejscu,
 gdzie milczenie
 nauczyło się twojego głosu.
 Znów czytam
 to, co nie zostało zapisane.
 Znów jestem
 tym, który nie potrafi
 zrezygnować,
 choć już dawno
 zrezygnowano z niego.

Edytowane przez Relsom (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

To jest straszliwie smutny wiersz 

Taki przy którym nie można przejść obojętnie 

Nieodwzajemniona miłość jest strasznie destrukcyjną a jeżeli jeszcze do tego dodamy pochrzanione charaktery obydwojga mamy dramat w trzech aktach 

Znakomity utwór 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...