coś z kroniki AA

[MIROSŁAW C.]

 

otrzeźwiałem w połowie drogi 
w cudze zwyczaje
rozanielony na twarzy
po pas
w listopadowej topieli 

 

a tkwiący we mnie mówca
zapewne postać Boga 
niczym lśniąca biel kartki
wkręcona w wałek maszyny
z krótką historią ostatniej szarży 
na nocne motyle

 

obrysowałem słowa
w tanecznych wygibasach
zbiory geometrycznych figur
dla tworzenia pozoru
ja Prometeusz
przykuty do szklanej skały

 

dwoi mi się 
i troi
ręka opatrzności 

 

 

 

 

 

 

Edytowane Sobota o 21:05 przez MIROSŁAW C. (wyświetl historię edycji)

[Alicja_Wysocka]

@MIROSŁAW C.

Ten tekst dotyka prawdy, którą zna się z bliska albo wcale.

Nie znam lepszej metafory dla uzależnienia niż „szklana skała” - i nie znam lepszego opisu tego przebudzenia, które nie zawsze przychodzi z wybawieniem.
Poruszył mnie ten wiersz bardzo - może dlatego, że i ja mam swoje ciche wspomnienia, ludzi, którzy zostali po jednej stronie butelki... i takich, którzy z niej wyszli, choć wydawało się, że nie dadzą rady.

Piękne, bolesne. Prawdziwe.

[Naram-sin]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Nie byłbym taki pewien, skoro

 

 ;)

[MIROSŁAW C.]

@Alicja_Wysocka

„Alkohol to pożyczka od czasu i zdrowia, którą płacisz na największych odsetkach.” — Baltasar Gracián

 

Dziękuję za komentarz, pozdrawiam. 

@Naram-sin

"Nie byłbym taki pewien, skoro..."

 

Klasyczny paradoks pijaka

wpółdotrzeźwości .

Pozdrawiam. 

 

 

Edytowane Sobota o 12:38 przez MIROSŁAW C. (wyświetl historię edycji)

[Berenika97]

@MIROSŁAW C.Przeczytałam z zainteresowaniem, ponieważ jestem po lekturze ksiażki, w której bohaterka podejmuje rozpaczliwą walkę z nałogiem, jest to sinusoida jej życia. Życia pełnego upadków, coraz większych upadków i nieśmiałego podnoszenia się z głębokich otchłani. Twój wiersz przypomniał mi takie życie. 

[MIROSŁAW C.]

@Berenika97

Nic dodać, nic ująć. 

Dziękuję, pozdrawiam. 

[Dagna]

@MIROSŁAW C. … to zawsze odwaga - pisać o zugu, warto ją docenić.

Mam jednak problem z frazą otrzeźwiałem w połowie drogi w cudze zwyczaje, osobiście szukałabym ekwiwalentu, żeby napisać w połowie drogi do ( może: oczekiwań?), ale Autor decyduje…

Późniejsze wersy i bliskość rozanielony na twarzy i po pas - też mi się gryzą, ale może to mnie…

Wiersz już tyle tu wisi, że był czas na poprawienie literówki na „ biel kartki”.

Geometryczne figury - nie przekonują, ale końcówka jest znakomita, pozdr.

[MIROSŁAW C.]

@Dagna

Po prostu, abstrakcja nałogu.

Kto nie był pod kapslem to nie musi rozumieć, może ominąć. 

Dziękuję za komentarz,pozdrawiam. 

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Życie wielu jest takie, to straszna choroba, ale ważne, gdy ktoś się podniesie... pomoc bliskich nie bez znaczenia.

Dobry.

[MIROSŁAW C.]

@Nata_Kruk

Dziękuję, pozdrawiam. 

[Nefretete]

@MIROSŁAW C. Jest bardzo ciekawie!

 

(...)

Nawilżona dusza, zawsze prawdę mówi,

nim wejdzie do ucha zbudzona po nowiu

 

_________________________________________

 

Pozdrawiam

 

 

[Moondog]

@MIROSŁAW C. Masz świetną metaforyczną wyobraźnię jak tak patrzę na Twoje teksty. Spójna wizja tutaj się  ukazuje 

Pozdrawiam

[MIROSŁAW C.]

@Nefretete

"Wytrawny alkoholik, w fazie między człowiekiem a bydlęciem, potrafi dobierać trunki do swoich bieżących potrzeb. Kiedy osiąga fazę między bydlęciem a rośliną, przestaje mieć bieżące potrzeby, więc pije, to co ma"

 

Dziękuję, pozdrawiam. 

@Moondog

Dziękuję za dobre słowo. 

Pozdrawiam.