poetyckie wspomnienie - brzmi tak pięknie bo ty potrafisz
tworzyć klimaty i malujesz piórem cudowne obrazy
jedno serduszko dla ciebie choć zasługujesz na więcej
o świcie jest jeszcze cicho
strzeliste topole wyznaczają granice podwórza
na łąkach pod lasem wciąż zalega mgła
blada jak śmierć
penetruje okoliczne rowy
wśród pustych mokradeł szeleści ponikło
giętkimi łodygami ostrożnie
by nie zmącić wody
w sitowiu skulona łęczak
za chwilę wyruszy na żer
na miedzy zalega perzowy chrust
zwilgotniałe łodygi ociekają rosą
pomieszaną ze słodkim zapachem pszenicy
wiesz
nie lubię poranków bez Ciebie
@Alicja_Wysocka @Alicja_Wysocka się wie :)
i docenia :)
dla Ciebie poezja — to łza zaklęta w wers, to szept wieczności, który wstrząsa duszą.
I Ty też moją wstrząsasz.
Alicjo.