Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

stare chaty majaczą na horyzoncie
furkając strzechową powłoką
trzask iskier tak że tylko duszącą mgłą spowite niebo

trop w trop
stadem jeleni dowodzi najsilniejszy
kopytem rozgarniając śniegową czapę
drży ziemia

bestia u wrót świdruje wzrokiem przysiółek
wieś obok zasnęła snem sprawiedliwego
bez krzyku i lamentu
głowa przy głowie z torsem wepchniętym pod siennik

czerwone dłonie
tak lekko zwisają po sobie
tam za nim mały Buka konfident
a mówili nie ufaj bo zginiesz

 

wiersz inspirowany obrazem Różalskiego

Opublikowano

Przepraszam @Gosława, ale dla mnie niezrozumiały tekst mimo, iż odnalazłam obraz, to nijak ma się do tytułu i zwtotu:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Chętnie dowiem się czegoś więcej, bo Wilkołak z obrazu jest szalenie ciekawy i Twój tekst, choć niezroxumiały, to wzbudza zainteresowanie.

Pozdrawiam!

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

@Wochen dziękuję

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@piąteprzezdziesiąte nie wiem jaki obraz widziałaś 

Różalski stworzył cykl "Bukowych" przestrzeni 

Ja skupiłam się na tym co za sobą ta postać niesie 

zimno i niepokój 

Proszę zbyt dosłowne nie interpretować to takie moje niepokoje przelane na papier 

Dziękuję piękne za czytanie

@Wochen dziękuję

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...