Historia edycji

Interpunkcyjnie także pięknie. Pzdr :-)

Noszę koronę niewidzialną, przeźroczystą I własnymi drogami chodzę miłościwie, Odkąd w swym sercu mnie koronowałeś tkliwie Swoją miłością pół płomienną i pół czystą; I jak blisko może przejść przebrana królowa, Przez targowisko między nędzarzy tłumem, Płacząc ze współczucia, lecz skrywając dumę, Ja swoją chwałę wśród lęku zazdrości chowam. Ma korona ukrytą słodyczą zostanie Ranek i wieczór modlitwą chronioną wiernie, A kiedy przyjdziesz, by mi koronę odebrać, Nie będę płakać, prosić słowami ni żebrać, Lecz uklęknę przed tobą, mój królu i panie I na zawsze przebiję moje czoło cierniem.   I Sara: I wear a crown invisible and clear, And go my lifted royal way apart Since you have crowned me softly in your heart With love that is half ardent, half austere; And as a queen disguised might pass anear The bitter crowd that barters in a mart, Veiling her pride while tears of pity start, I hide my glory thru a jealous fear. My crown shall stay a sweet and secret thing Kept pure with prayer at evensong and morn, And when you come to take it from my head, I shall not weep, nor will a word be said, But I shall kneel before you, oh my king, And bind my brow forever with a thorn.

@Annna2Muzyka jak balsam, pasuje do wiersza, a wiersz do niej :) Nawet skowronka w trelach słyszę.

o ile można zaproponuję:   Pewien obraz z muzeum w Albany - Zejdźmy - mówił drugiemu - ze ściany! powróćmy do życia, by zerknąć z ukrycia, jakie zdobią "wisielce" tu ściany. :))

Aż chciałoby się w jednej chwili przenieść w twoje strony i nacieszyć oczy i serce widokiem niejednego jeziora .Bo u mnie tylko rzeki i najwięcej mostów w naszym kraju.Ale co mi po mostach kiedy tak pięknych jezior nie ma...