W oczekiwaniu na Godota.

[ireneo]

 

Sąd Ostateczny nie może być później jak w 2.502.025, a mamy 2025

 

Dzisiaj, kiedy ulepionych jest ok.

8 miliardów, to na jeden kilometr kwadratowy przypada 50 sztuk, więc luzik. 
Na zmartwychwstanie już teraz czeka 110 miliardów obróconych w proch.
Kolejka potencjalnych podsądnych Jezusa liczy więc 118 miliarda dusz. 
Gdyby on dzisiaj przyszedł sądzić, to na kilometrze stanęłoby

755 podsądnych. Tyle jeszcze dałoby radę stać bez ocierania się, trzymając łapy skromnie. 
Dla przykładu, w Watykanie, na kilometrze stoi, klęczy ich prawie 2000. 
Jutro taki sąd mógłby odbywać się na Wielkiej Pustyni Wiktorii w Australii. Dałoby się postawić dla każdego dwójeczkę.

Pewnie byłaby wtedy w cenie kamienicy czarnkowej dla salcesoniarza od diabłów.

 

Obecnie na kilometrze lądu mieszka 755 osób, 
Aby oczekający na wyrok ostateczny mieli warunki do przeżycia oczekiwania, liczba ta nie może wzrosnąć więcej jak 3300 razy, do osiągnięcia stanu ok  390 bilionów. żywych i wskrzeszonych.
Ponieważ w rok rodzi się 
ok. 0.15 miliarda, to te 390 bilionów pojawi się za jakieś 2.500.000 lat
Będzie wtedy 2.502.025 rok. 
I to będzie ostatni moment w którym bóg (w jakiejś postaci) powinien zrobić sąd ostateczny, gdyż po tym terminie nadwyżki żywych

i ożywionych będą się topić, bo lądów zabraknie. 

Ale nie tylko to, gdyż nie można wykluczyć miliardów stratowanych

w następstwie paniki wywołanej strachem. 

 

W efekcie takiego dramatycznego zatłoczenia jedna trzecia może Sądu nie dożyć a już dożytych, przeżyć. Dlatego, w trosce o nasze zdrowie i życie, Jezus, ew. bóg ojciec czy duch, powinien zjawić się najlepiej za 1.500.000 lat, ale nie później jak

w 2.502.025 roku.
Od teraz, tj. 2025 roku, sporo jeszcze czekania na niebo, ale damy radę

- czas tak szybko upływa.

Miliardy dłużej na to już czekają i nie pyskują

 

Przy okazji powyższych rozważań, wyszło mi, że: 

 

- tęgie dostojności dostały cynk, iż to sądzenie, to strachy na Lachy dlatego tyle wśród nich rozpusty i ulegania zboczonym, zbrodniczym pokusom.

 

- też i to, że wedle paciorków 
i koronek, są oni jedną rodziną  po protoplaście Abrahamie,
co zapewne tłumaczy lubość z jaką wzajemnie się żrą i hejują.