*SYNTAX ERROR: MIŁOŚĆ*

[Migrena]

rzuciło cię tu jak pixelowy błysk z kabli w ciemnym tunelu
nie wiem: czy to ty
czy tylko echo twojego kształtu w chmurze danych

stoisz.
przed sobą mam coś jak dziewczynę
coś jak błyskawicę w ubraniu
coś jak błąd systemu,
który zaczął śnić o ciele

twoje słowa - otwierają mnie nożem światła
dzielą skórę na foldery
skanują żyły na protokoły
dusze defragmentują na sektory,
lecz dotyk wciąż pamięta zapach włosów
i smak porannej kawy w twoich ustach.
czytam siebie od środka
jakbym był twoim SMS-em,
który nigdy nie został wysłany

zapach?
żaden kwiat. żaden ogród.
raczej:
spalona tapeta snu
syntetyczny tlen zmieszany z popiołem twojej obecności

wsysam to
jak kurz po eksplozji świętości

myślenie tobą to wirus
to usterka
to fontanna iskier
po zbyt długim milczeniu

kod błędu 404: miłość nie istnieje w tym systemie

twoje „nie uciekaj”
to kod wpisany bez pytania o zgodę
tańczy mi pod czaszką
płonie w gardle
jakby moje języki znały tylko twój alfabet

jesteś kwiatem.
kłamstwem.
plamą.

daną mi do środka

a ja jestem domem
w którym nikt nie gasi pożaru
bo ogień
nosi twoje cudne imię

i wciąż się aktualizuje
ciągle na nowo.

system serca nigdy wyłączony

16 Tb
cisza po resecie

[Roma]

mocny i gęsty tekst, emocje poprzeplatane z technicznymi pojęciami to bardzo ciekawy zabieg... świetnie się czyta.

[Annna2]

@Migrena jak na system komputerowy na "alusię"( tak nazywam AI)

to bardzo nasycone i bardzo ciekawe

Tak marzeniowo- jak do człowieka