@Annna2
Pamiętałaś o tym strasznym wydarzeniu - jesteś wspaniała, że przypominasz to, o czym świat wolałby zapomnieć.
Twój wiersz jest pełen sprzeczności – piękno i groza, niewinność i ból. Te kontrasty są bardzo poruszające i skłaniają do refleksji.
Zestawiłaś delikatne, piękne obrazy np. deszcz piór, ażurowy wzór, scherzo tiul z motywami związanymi z bombą atomową.
Wiersz jest niezwykle mocny i wzruszający.
Samotność boli
I tak jak papieros
Wypala od środka
Potem jest tylko pustka
I nawet śpiewu ptaków
Nie słychać wczesnym rankiem
Bo ból wszystko zagłusza
I prowadzi cię na tamtą stronę
Który to już raz?
@Jacek_Suchowicz
Ach, żurek wszędzie, żurek bez końca,
od rana wciska się w ramy słońca,
czy to z jajami, czy też z bąkami –
wszędzie go pełno, choć jem ... oczami!
(bo wolę rosołek)
@MigrenaTen wiersz to nie tylko odpowiedź na pytanie: „czy ja istniałbym bez ciebie?”
Ukazałeś kruchość bycia, które bez miłości wydaje się tylko cieniem samego siebie.
Jest pełen tęsknoty i czułości. Piękny!