chciałem oderwać kawałek nieba

[Archie_J]

chciałem oderwać kawałek nieba

a sięgnąłem do pochmurnych oczu

ocierając deszcz z jej twarzy

nie czekałem do świtu 

szkoda zachodu 

 

chciałem otworzyć szufladę wspomnień 

a wypadły gdzieś z tyłu głowy 

w krainę bawełnianych skarpet

tych bez pary i bez szansy 

na zacerowanie 

 

chciałem utonąć z nią w pościeli prawdy 

i poczuć chłód bosej stopy

dostałem kosz pełen brudów 

nie do wyprania 

wciąż wymięty 

 

chciałem oderwać kawałek nieba 

ale już go nie było 

nie dla mnie

Edytowane Sobota o 22:42 przez Archie_J (wyświetl historię edycji)

[Naram-sin]

Koncepcja wiersza nie jest najgorsza, jako opis zderzenia marzeń z rzeczywistością. Podmiot liryczny szuka autentyczności, natomiast intymność zamiast zachwytu nagością (także psychologiczną) okazuje się destrukcyjna. Relacja nosi pewne toksyczne cechy, gdy jedna ze stron otwiera się w dobrej wierze na drugą, a ta druga przerzuca na nią swój wewnętrzny bałagan.

Byłoby lepiej bez sztucznie brzmiących metafor dopełniaczowych - szuflada wspomnień, pościel prawdy - one świadczą o nieudolnych próbach budowania poetyckości na siłę, zupełnie niepotrzebnie.

[Archie_J]

@Naram-sin

Ciekawa interpretacja, chociaż "nieco" zeszła z toru.

Czy metafory sztuczne i na siłę, nie wiem, być może. Mam nadzieję, że kolejnym razem chwyci bardziej.

 

Dziękuję!