kurwytator

[MIROSŁAW C.]

 

tam za domem 

gdzie stała lipa wysoka

zaćwierkana wieża babel 

z której

wróblowate zaglądały do okien 

 

i tam

gdzie stała wierzba płacząca 

obudowana 

wianuszkiem drewnianych szopek

muśniętych tajemną wiedzą

w których pan Edmund 

parał się radosną alchemią

przemieniając ostre kolory 

w pastelowe opowieści 

o drugiej wojnie światowej 

 

po czym zmęczony

głaskał czule 

futerka królików 

a ja 

 

majsterkowałem 

przy słowie kultywator 

czym sprawiałem

szczerozłośliwą radość

swoim starszym 

 

kolegom

 

 

 

 

[Dagna]

@MIROSŁAW C. … i świetnie się bawisz słowem do dzisiaj Autorze, to frajda czytać tak nasycone substancją , autentyzmem i niepodrabialnym humorem - teksty. Pozdr.

[violetta]

Fajne pisanie:)

[MIROSŁAW C.]

Kto w dzieciństwie nie miał problemów z wymową choćby jednego słowa, niech pierwszy rzuci Słownikiem języka polskiego. 

Dziękuję za każdy ślad zainteresowania, pozdrawiam. 

[Witalisa]

@MIROSŁAW C. – z lekkością wyćwierkany wiersz (nie dotyczy tytułu).

[MIROSŁAW C.]

@Witalisa

"...(nie dotyczy tytułu)".

:) ślady historii bez pudrowania. 

Dziękuję za komentarz, pozdrawiam. 

[andreas]

@MIROSŁAW C.Odwiedziłem onegdaj swojego kolegę rolnika. Akurat siedział za kierownicą  traktora, do którego przyczepiona była jakaś maszyna rolnicza. Pytam się co to jest? Odpowiada mi - kultywator. A do czego służy? Do kultywatorowania. Kumpel miał poczucie humoru.

Pozdrowionka.

[MIROSŁAW C.]

@andreas

Swojski kawalarz:)

 

Dziękuję, pozdrawiam. 

[Leszczym]

@MIROSŁAW C. Wiersz MEGA :) Kolega Mirosław świetną poezję piszę, to któryś już świetny z kolei :)

[MIROSŁAW C.]

@Leszczym

:) Dziękuję, pozdrawiam. 

 

[kollektiv]

@MIROSŁAW C. rarytas