Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

wiem że nie chcesz mnie skrzywdzić
myślę tylko o tym że kocham
twój dotyk
zmysły wyostrzone
twoje ciepłe dłonie
twoje ciepłe serce
pocałuj namiętnie
chce poczuć smak twych
ust
trzymaj mnie mocniej baby
aż przestanę krzyczeć ...
chcesz więcej skarbie ?
chcesz być moją walentynką ?
lubię gdy minie tulisz gdy
siedzę ci na kolanach
lubię gdy ...
kochamy się
bez rzeczywistych oczekiwań
i spełniamy sny
 

Edytowane przez złote serduszko (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@złote serduszko 

Twój wiersz ma w sobie dużo emocji i szczerości — to naprawdę ważny pierwszy krok w pisaniu poezji, zwłaszcza tak osobistej i odważnej tematyki. Widać, że próbujesz uchwycić napięcie emocjonalne, bliskość i intymność, i że jesteś zaangażowana w to, co piszesz. To się czuje.

Na tym etapie warto popracować nad tym, jak te emocje przekazujesz – nie tylko przez słowa, ale też przez rytm, obrazowość i oryginalność wyrażeń. Teraz niektóre fragmenty brzmią trochę jak luźne myśli zapisane od razu, bez selekcji czy szukania bardziej poetyckiego języka. Spróbuj pomyśleć: jak mogę pokazać to uczucie, zamiast je wprost nazwać?

Powodzenia :)

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Bcmil Słuchaj no ekstra Ci wyszło. Aż się naprawdę dziwię, że pierwszy komentuję :)) Ale wiedz, że naprawdę bomba !!
    • @Izafreya Przypomniała mi się "Świtezianka". :)
    • Odsunęła jeszcze kilka kartonów i przeciskając między nimi swoje różowe, pluszowe kapcie, dostała się do kąta, w którym stała maszyna do szycia. Przetarła dłonią milimetrową warstwę kurzu i przeczytała cichutko: - Singer... - zamyśliła się.  - Maszyna mojej kochanej babci. To przy niej spędziła pół swojego życia szyjąc ubrania dla całej rodziny i dla mnie sukienki! - uśmiechnęła się gładząc delikatnie napis wyryty w drewnie.      I nagle myśl o niej przywołała pewien obraz.   Zobaczyła ją przy parapecie kuchennego okna, na którym stała gliniana doniczka, z taką samą rośliną jaka walczyła o życie w altanie.    Babcinka urywała z niej liście, gniotła w ręce, a potem zanosiła dziadkowi, kiedy bolało go ucho. Wszędzie czuć było wtedy specyficzny zapach, który nieodłącznie kojarzył się Anielce z dzieciństwem.   - Przecież to geranium! - krzyknęła z zachwytem dziewczyna. - Że też od razu nie skojarzyłam!  Nie czekając ani chwili wybiegła z altany do łazienki, która znajdowała się na drugim końcu korytarza. Pośpiesznie wyjęła z szuflady nożyczki z czerwonymi uchwytami.       Minutę później stała już w kuchni z małą, pragnącą żyć, odnòżką geranium babci Zosi. Z wiszącej nad zlewem szafki wyjęła małą szklaneczkę. Zapełniła ją do połowy wodą i włożyła malutką roślinkę. Postawiła na stole. - Teraz tylko poczekać tydzień, aż wypuści korzonki - uśmiechnęła się do siebie, wąchając jednocześnie dłonie, które tak intensywnie pachniały babcią.    
    • @Starzec Hej, ten luz to taki pozorowany bym powiedział, a machać na oślep może nie warto, ale i na to są różne opinie :) Patrz chociażby Zatoichi ;)
    • @jan_komułzykant Akurat muza i wokal są sztuczne :))) Ale spoko, fajnie że w ogóle spojrzałeś, pzdr. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...