plaża

[marekg]

chaos
a może to tylko fale wyrzucone na brzeg
świat się kołysze

nad horyzontem niedomalowane niebo
i ćwiartka księżyca
widok z prawej strony jest mi obojętny
po lewej ten sam elektorat

przykucam między wersami
psychoterapeutka krąży wokół mew
w euforii kolejny wiersz
dryfuje z prądem oceanu

[Jacek_Suchowicz]

fajne

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

niby pozornie wszystko to samo

ten sam ocean ta sama woda

ale już tyle nam powiedziano

coś zrobić trzeba ująć czy dodać

 

noże wyciągnąć jakoweś wnioski

zanim kolejna wybuchnie heca

albo oznajmić w sposób najprostszy

ludziom wokół cóż szkodzi obiecać

 

słysząc to księżyc z lekkim uśmiechem

kiedy jest w pełni puści nam oko

na wodzie fale wiatr nagle wznieci

ludzie się zbudzą kiedy przemokną

:))

 

[Naram-sin]

Proszę, zostaw księżyc w spokoju i nie mieszaj go do polityki.

 

Ostatnia cząstka najlepsza, bo w niej pojawia się osobista perspektywa.

Wiersz zapoczątkowuje, być może, dyskusję, nad sensem pisania w każdej sytuacji, przetwarzania na wiersze

wszystkiego, jak leci, podczas gdy niekiedy warto skromnie ustąpić miejsca majestatowi natury.