Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Odnaleźć marzenia

andrew
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

andrew

andrew

Opublikowano
Opublikowano

nie latwe chwile 

gdy trudno odnaleźć sens 

tego co jeszcze wczoraj 

było snem 

dziś gubi się w myślach 

dotykam lagodnie czasu 

pewnie powróci 

tak było zawsze 

 

pociesza maj 

zielone gałęzie drzew 

bawią się beztrosko 

na wietrze 

odpływam w drugi wymiar 

przeczekam niepogodę 

bez przebierania 

przyjdzie słońce 

spotkam zgubione marzenia 

jeszcze piękniejsze 

 

5.2025 andrew

 

2
Jacek_Suchowicz

Jacek_Suchowicz

Opublikowano
Opublikowano

marzenia skoro się zgubiły

to niech zgubione pozostaną

nie bez kozery zostawiły

z deszczem zapewne poszły w taniec

 

lepiej poszukać nowych marzeń

od tamtych tysiąc kroć piękniejszych

które wprowadzą w świat nieznany

zaowocują dobrym wierszem

:)))

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zawierucha7
      Dwóch facetów i krowa

      Przez Zawierucha7 · Opublikowano

      Gosia pamiętasz wieczory w DKFie? nad głowami w letnią noc wisiała nam srebrzysta pajęczyna Drogi Mlecznej a pilot Hermaszewski wykonywał pierwszy krok w chmurach....   Wanad. Bizmut. Astat. zakrzywiajmy czasoprzestrzeń i terraformujmy Marsa załogo G! cała naprzód! stokrotki śmieją się do słońca ach...i..och!
    • Berenika97
      bez ciągu dalszego

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Gosława To piękny wiersz o przemijaniu i akceptacji. Metafora Anny jako gliny jest niezwykła: coś, co kształtujemy własnymi rękami, ale co jednocześnie wymyka się kontroli, "przecieka przez palce". To bardzo ludzkie doświadczenie. Szczególnie porusza mnie przejście od zewnętrznego obrazu (olchy, jesień) do intymnego gestu - tego mówienia o siwiejących włosach. Ta odpowiedź: "nie to tylko babie lato skryło się w puklach" to cudowne przemienienie straty w coś delikatnego, poetyckiego. Jest w tym wierszu coś niedopowiedzianego, co sprawia, że wraca się do niego myślami. Ten "los który sobie zagotowała" - czy to wyrzut, czy po prostu konstatacja?
    • Berenika97
      Horror Vacui

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Wiesław J.K.Napisałam "delikatnie kpisz" - i to mialo być dowcipne. :))) Nie miałam takiego zamysłu, aby ich bronić. :))) Dziękuję za odpowiedź. 
    • Migrena
      Teraźniejsze pieśni

      Przez Migrena · Opublikowano

      @huzarc Twój wiersz jest manifestem: proza życia jest płaska. Ratunek i sens tkwią w odważnym, surrealistycznym akcie twórczym, zdolnym przekroczyć banał. - ta tak w skrócie :) Dobrze napisany wiersz !  
    • Berenika97
      Mistrz

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Robert Witold GorzkowskiTak właśnie pomyślałam, że tęsknisz za tamtymi klimatami. Niestety ja nie miałam szansy poczuć tej atmosfery. Pozdrawiam.  @lena2_Właśnie tak jest, dają namiastkę nieśmiertelności. Dziękuję i pozdrawiam. :)  @Marek.zak1"Chwilo trwaj" już przechodzi do mojego codziennego słownika, niesie dużą dawkę optymizmu. :) Hotel Poller w centrum raczej nie należy do skromnych.:)  Zaczynam niebezpiecznie utożsamiać obu Marków. :))) Dziękuję za komentarz.  @iwonaromaŚlicznie dziękuję! :)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...