W dniu 18.05.2025 o 00:11, _M_arianna_W_ napisał(a):Zgrabnie napisana historyjka o tych dwojga.
Całe życie w kilku zwrotkach.
Może nie całe, ale jedynie mała jego cząstka. Bardzo dziękuję za przeczytanie i dobre słowo.
Pozdrawiam.
W dniu 18.05.2025 o 07:24, andreas napisał(a):@Sylwester_Lasota I bez znaczenia, czy byli wielcy, bogaci i sławni, czy tacy maleńcy jak w Twoim wierszu; Koniec jednaki.
Pozdrawiam.
Tak, to prawda.
Dzięki za czytanie i komentarz.
Również pozdrawiam.
W dniu 18.05.2025 o 08:00, Dominika Moon napisał(a):Kwintesencja ludzkości. Ciepły jest ten utwór do czytania, warto go mieć ze sobą w kajeciku. Prawie jak wyznacznik, do czego dążymy.
Pozdrowienia.
Niezmiernie cieszy mnie taki odbiór i komentarz.
Również pozdrawiam.
W dniu 18.05.2025 o 11:14, Roma napisał(a):Od pasikoników po galaktyki...
Twój wiersz poza tym, że jest przemyślany i bardzo dobrze napisany, to wzrusza, gratuluję.
Od pasikoników po galaktyki... hmmm... to niesamowite, co może pomieścić się w ludzkich umysłach. Nieprawdaż?
Za resztę dzięki :)
Pozdrawiam.
W dniu 18.05.2025 o 12:21, Naram-sin napisał(a):Działa jak wyzwalacz (w rozumieniu psychologicznym) wielu różnych tęsknot, które w drzemią w człowieku. Przypomina baśnie, gdzie tacy mali ludkowie (często właśnie para staruszków żyjących na uboczu, gdzieś w chatce pod lasem) potrafili oderwać się od głównego nurtu rzeczywistości i szczęścia poszukać w sobie, a nie w tym, co mogą dostać od świata.
No cóż, pozostaje mi się jedynie cieszyć, że ten skromny wierszyk sprowokował Cię do napisania takiego komentarza. Podoba mi się. :)
Pozdrawiam.
