Z wiatrem młodości

[Moondog]

To ja z ciała wykradam duszę 
Nim skrzydła poczują wiatr
Nim wieczność wypełni pustkę 
Oczu gdzie nie gościł strach 

 

Żyjesz jak w gabinecie luster
W każdym masz inną twarz
I wznosisz się znowu ku górze 
Jak skała którą kruszy czas

 

To nie pozory a ramy obrazu
Bo marzenia są zbyt dalekie 
Droga do sacrum i do profanum 

Byś mógł odnaleźć szczęście

 

 

Edytowane 10 godzin temu przez Moondog (wyświetl historię edycji)

[Marek.zak1]

Widzę tu pewną niespójność, bo w I części jest forma "ja", czyli o piszącym, czy peelu, a w II już o czytającym. Osobiście nie przepadam, za formą "żyjesz" "masz" itp, bo to przekazuje opinię autora, że ma to tak czytelnik, a przecież z definicji czytelnicy są różni i wcale tak mogą nie mieć. 

Pozdrawiam. 

[Moondog]

@Moondog podmiotem jest wiatr tytułowy i on się zwraca do czytelnika trochę jak u twojego mistrza

Pozdrawiam również 

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Tak bywa i może nawet tak ma być, przynajmniej jak dla mnie, jest jakieś urozmaicenie.