Witkacy moje szaleństwo cz. II

[Robert Witold Gorzkowski]

 

 

Dzieła osobliwe myślenie kreują
Jakże dzisiaj trafnie Cogito kierują
Wieszczy romantycznych duch idzie natchniony
Wślizgnął się ukradkiem i na moje strony.

Już ręce wyciągam w nich sztalugę trzymam
Tym się uspakajam i wiecznością spływam
Strofy niespełnione mętne w nich iluzje
Strachów zahukanych czy mospanów próżnych.

Pędzel już wędruje czując moje męki
I nakłada grube ludzkich spraw udręki
Nieporadnie płynie nabiera odwagi
Kreśląc zjawy mary zwierzęce powaby.

Już się dziś nie boję usną ręce moje
Saturnowy Goya wstrząsa serca zwoje
Odpływa ma dusza w artystycznej mili
Halucynogennej, peyotliwej chwili.

Twój koniec już przeszedł w Wielkich Jezior głębi
Zimna głowa czuje brak daremnej męki
Krzyż na pniu półksiężyc nasze losy wzrusza
Jak Ojczyzny starej mości pańska dusza.

Cóż mi dzisiaj każe myśleć o Twej wenie
Kto mój los tak więzi demoniczne plemię
Oczu błysk natchniony twarz dokoła głowy
Blask upiorny zimny kroczący bez trwogi.

 

 

Edytowane 17 Maja przez Robert Witold Gorzkowski (wyświetl historię edycji)

[Marek.zak1]

Genialny twórca, dla mnie z uwagi na twórczość literacka i malarska, podobny do Wyspiańskiego. Obaj generalnie byli związani z Galicją, podobnie jak Fredro,  i mz dlatego ich twórczość jest diametralnie inna niż pisarzy mieszkających w w Rosji. 

Pozdrawiam Robercie. 

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Mnóstwo twórców jechało na niezłych wspomagaczach. Mickiewicz tankował jak czołg, Słowacki palił opium, Krasiński popadał w dziwne stany pod wpływem eteru. Twórcy młodopolscy, w tym Witkacy ale też Tetmajer, Przybyszewski, oczywiście, nie żałowali sobie w zasadzie niczego. A my się tu biedzimy, trudzimy i narzekamy, że wyobraźnia siada, weny brak...

Edytowane 20 Maja przez Naram-sin (wyświetl historię edycji)

[Robert Witold Gorzkowski]

To prawda no ale pozwalał im na to ich talent ja muszę jeszcze pracować więc nie mam na co liczyć aby tworzyć w natchnieniu ;))