Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

***

Somalija
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/238239--/

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Somalija

Somalija

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano

znam twoją duszę 

z nieziemskiego przenikania 

lubię ją spotykać 

na polu starego przedświata

 

delikatny pocałunek skrył 

wykładniczo rosnące rozedrganie 

działam z najgorszej materii 

- ludzkiego ciała 

 

więdną nerwy wzroku 

przeżyję inna 

mojej rzeczywistości

i tak nie ma 

 

głęboki pomagiczny dreszcz 

to dopiero początek 

w ciężko oplatającej energii 

pożądania 

 

nie opuszczaj moich 

 

snów 

 

 

 

 

 

 

 

9
Naram-sin

Naram-sin

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czy przedświat może być młody? Jest przecież przestrzenią, która istniała zanim słowo stało się światem.

 

 

To jest jedna z tego rodzaju metafor dopełniaczowych, od których trzeba się trzymać z daleka, bo zionie na kilometr grafomanią.

 

 

Puenta ambiwalentna, z jednej strony - do bani, z takim banałem i to na samym końcu, z drugiej - przecież o to w wierszu chodzi, do tego zmierza cały przekaz. Nie wiem, czy np. nie przeniósłbym tego na początek utworu - punktem wyjścia może być coś oklepanego, bo można się spodziewać, że w dalszych częściach zostanie to pokazane od niebanalnej strony.

 

 

Wiersz dla mnie tu się kończy - a w rzeczy samej wcale nie, bo przecież zaczyna od nowa - jak Uroboros. A w ogóle o tej porze słabo już widzę, więc przeczytałem 'pomagiczny deszcz' i nie potrafię sobie tego wytłuc z głowy. Ze wszystkim znaczeniami, które znajdują w tekście punkty zaczepienia.

Edytowane przez Naram-sin (wyświetl historię edycji)
Naram-sin

Naram-sin

Opublikowano
Opublikowano

@Somalija Napisałem o jednej metaforze. Takie dopełniacze to budowanie metafor na bardzo prymitywnym schemacie -

energia pożądania, i w ten sposób można generować w nieskończoność - oddech  pragnienia, dreszcze namiętności, dotyk wspomnienia, kwiaty marzenia, słodycz tęsknoty, szaleństwo uśmiechów - a to wszystko (poetycko) jest martwe i sztuczne.

Corleone 11

Corleone 11

Opublikowano
Opublikowano

@Somalija

   Wypunktujmy:

   - nieziemskie przenikanie, 

   - stary przedświat,

   - wykładniczo rosnące rozedrganie,

   - głęboki pomagiczny dreszcz.

   Mmm... - wystarczy za komentarz.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

   Pozdrawiam serdecznie. 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/238239--/
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dobry, Zły i Brzydki
      Modlitwa

      Przez Dobry, Zły i Brzydki · Opublikowano

      ... a kiedy już olśni mnie Słońce  I wzruszeń przyda, i uniesień  I plamki słodyczą pachnące  Kolorem zachwycą jak jesień    Me usta zasłoni, gdy w szale  Słów braknie, a krzyczeć potrzeba Uśmiechem nagrodzi, gdy dalej  Prowadzić wciąż będzie, by nieba   Klucz wspólnie odkryć i razem We wrotach drżących przekręcić  Magicznym zabrani obrazem... By głowę złożyć zachęci   Modlitwą do siebie spełnieni  Powoli opadać w westchnieniach I krzyki w słowa przemienić Czci, oddania, uwielbienia...  
    • Alicja_Wysocka
      Mały Staś i jabłuszko

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       Trzeba się nakombinować czasem, żeby dzieci przekonać.  Najlepiej smakują słodycze, i tłumaczenie, że niezdrowe - nie działa. Owoce są zdrowe, ale nie smakują. Więc małe zmyślanie, trochę pomaga. Mnie się to udawało, ale bywało też, że ani rusz. Na spacerze zimowym, uzbrojony w kombinezon i zimowe butki, kładł się na śnieg i chciał na ręce, żeby go nieść. Nie wiem ile ważył, ale myślę, że śmiało ponad 20 kg. No weź i nieś, i jeszcze wije się jak piskorz na wszystkie strony, kiedy w końcu go niosę. Raczej mu nadal coś nie pasuje, znowu chce leżeć na śniegu, a ja mam iść do domu. No dobra, myślę, schowam się za rogiem, to się przestraszy - ale gdzież tam. Można wpaść w popłoch? Jasne, zaraz się zaziębi będzie chory. Bunt na pokładzie jak się patrzy, aha, od tego fikania, zgrzał się tak, że wywalił szalik, bo mu za gorąco. Ufff... Co sobie myślą ludzie, którzy przechodzą obok i to widzą? :)
    • Łukasz Jasiński
      Umarłe motyle systemu

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • wierszyki
      Mały Staś i jabłuszko

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Nie wiem, czy tak szczególnie na ząbki zaleca się jabłka, trochę mam obawę, że może zabraknąć takich argumentów dużego kalibru :-) Jak i to, czy Staś ma aż tak szczególnie ogromne serce i oczy, a nie może być po prostu zwykłym kochanym Stasiem.   Pamiętam, ze mój syn też nie chciał jeść jabłek. Kiedyś po prostu przysiadła się do nas nasza znajoma na placu zabaw i poczęstowała inaczej pokrojonymi jabłuszkami z pojemniczka i to chwyciło :-)  Takie ot, wielkie-małe problemy zwykłych ludzi, przypominające o przemijaniu i prostych zwycięstwach i radościach. Wszystkiego dobrego :-)       (I to są prawdziwie wielkie wygrane, namówić do czegoś dobrego :-))
    • wierszyki
      Prognoza radiowa

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Taki tekst, który chyba potrzebuje komentarza, doczytałam sobie to, co pod nim. Lubię czytać ciekawe wspomnienia, to jest ciekawe, takie życie w cieniu jednak ciągle możliwego zagrożenia.   Pozdrawiam :-)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...