powidoki

[Roma]

wpatrzona w białe ściany szukam dobrych miejsc, wzrokiem wbijam gwoździe.

daję nam jeszcze trochę czasu, ułamki sekund.

 

mrugam, przemijam obrazy,

zostawiam te gdzie się uśmiechamy.

 

mamy dwa psy i dom z ogrodem.

twoje dłonie pod kocem gilgoczą mi stopy.

zanim zasnę całujesz mnie tuż nad obojczykiem.

 

resztę domaluję, 

dowyobrażam.

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane 6 godzin temu przez Roma (wyświetl historię edycji)

[Naram-sin]

Ożesz ty, ta pareidolia jaka niepoetycka... A miałem pochwalić...

[violetta]

Domowe i letnie:)

[Roma]

@Naram-sin cholera, a byłam tak blisko :)

Ta pareidolia aż tak zła? Zastanawiałam się nad nią długo i jednak się do niej przekonałam.

@violetta dziękuję za spojrzenie :)

[Naram-sin]

Ja wiem o co chodzi i że trudno zastąpić, tylko to naprawdę liryczny kryminał. Domalujesz, dowyobrażasz,  czego chcieć więcej?

[Roma]

@Naram-sin fajnie, że rozumiesz, a poza tym od tego słowa ten wiersz się zaczął, tym bardziej ciężko mi było z niego zrezygnować.

Masz rację, zakończę na 'dowyobrażam' i mam nadzieję, że będzie się lepiej czytał. Dzięki za pomoc :)

[Naram-sin]

@Roma Może na tytuł te pareidolie?

[Roma]

@Naram-sin może, jeszcze się zastanowię, choć raczej zostanę przy 'powidokach'