druga śmierć Anny

[Gosława]

Aniu nie odchodź 
w gnieździe ptaki nieopierzone 
z nadzieją patrzą w przyszłość 
jeszcze nie czas zapadać w ciszę 

cięcia w cięcie 
zawieszona gdzieś pomiędzy 
jawą a snem 
nie uniesiesz ciężaru powiek 
w mchu kolebkach drgają świerszcze

w przerosłych pokrzywach  zanurz dłonie 
żywą tkanką na przestrzał
nim sen zniewoli 
poczuj 

Edytowane 21 godzin temu przez Gosława (wyświetl historię edycji)

[jaś]

@Gosława dramatycznie i soczyście.

no, no....wysoko.

przejmujący wiersz.

[Gosława]

@jaś bardzo dziękuję 

Miło mi że wiersz zatrzymał 

Pozdrawiam

[jaś]

@Gosława jeżeli wolno to jeszcze słówko...

ten wiersz przykuł moją uwagę bo jest w nim jakaś niewypowiedziana dystopia, jakaś mroczna przyszłość.

to tyle.

dzięki.

[Gosława]

@jaś ten wiersz odpowiada o kobiecie która po raz drugi mierzy się z widmem śmierci 

Z tyłu głowy ma to że powinna pożegnać dzieci i to co jej bliskie 

Nic dziwnego że jest tu przedstawiona negatywna wizja przyszłości 

Przecież lęki i strachy tylko takie złe scenariusze w naszych głowach stymulują 

Jeszcze raz dziękuję za pochylenie się nad tekstem 

[Deonix_]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

czy przerosłych?

A tak - wiersz piękny, końcówka wciska w glebę. 

 

Deo

[Gosława]

@Deonix_ Poprawiłam dziękuję 

Ja jak zwykle z błędami 

Przepraszam 

No nie potrafię wyłapać u siebie tych literówek

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Naram-sin]

Ostatnia strona uderzajaca.

Edytowane 5 godzin temu przez Naram-sin (wyświetl historię edycji)

[Gosława]

@Naram-sin dziękuję pięknie za czytanie 

[Leszczym]

@Gosława Życie strasznie parzy...