Radość istnienia

[andrew]

szczelina na ścieżce 

wśród kamieni 

wychyla się z niej 

różowy kwiatek

piękny w swej nieśmiałości

pewnie chciałby... 

zakwitnąć w ogrodzie 

nie widać w nim smutku 

cieszy go 

 

jest istnieje 

ogląda świat z zachwytem 

 

4.2025 andrew

 

Edytowane 17 Kwietnia przez andrew (wyświetl historię edycji)

[beta_b]

Podoba mi się tekst, nie nachalny, jasny; ew.  nadmiarowo ten brylant i trzy ostatnie wersy. Puenta z całości wylewa się naturalnie, bez konieczności boldowania z przytupem. Pozdrawiam, bb

[Jacek_Suchowicz]

w grządkach obok rzędy kwiatów

już czekają na swą kolei

by rozbarwić wiosną latem

życie twoje oraz moje

 

w wózku dziecię drze mordeczkę

bo cycucha pragnie dostać

ludzki diament on nam rośnie

aby brylantu przybrać postać
:)

Edytowane 17 Kwietnia przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)

[andrew]

@beta_b

Dziękuję, 

Masz rację, 

Ten brylant z innej bajki. 

Łączy je piękno istnienia, które zależy trochę od nas. 

 

Pozdrawiam serdecznie 

Miłego dnia 

[Stary_Kredens]

@andrew subtelne dostrzeżenie szczegółów otaczającego świata, które często się nam wymyka, tu zaistniało równie pięknie jak ten kwiatuszek

Pozdrawiam serdecznie i świątecznie 

Kredens 

[andrew]

@Stary_Kredens

Dziękuję 

Wzajemnie, życzę spotkania

i z przyrodą.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.