Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Czemu to jest dziwne?

epi
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

epi

epi

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Kocham cie gdy zasypiasz 

I gdy ptaków śpiew 

Kocham przy blasku księżyca 

Kocham pośród jesiennych łez

Kocham przy radosnym dniu 

Kocham przy krzyku i przykrych chwilach 

Gdy rozumiesz i gdy mnie mijasz 

Kocham gdy ty nie patrzysz 

Kocham gdy spoglądasz w oczy moje 

Kocham gdy jesteś sama

Kocham gdy jesteśmy we dwoje

Edytowane przez epi (wyświetl historię edycji)
3

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      LSD

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Simon Tracy Chciałabym zrozumieć tych „drugich” — zmęczonych, zepchniętych, zbyt wrażliwych, by grać w brutalną grę codzienności. Świat często nie ma miejsca dla dusz, które czują więcej, niż wypada. Wybierają tę stronę tęczy — bo tam przestaje boleć, choć tylko na chwilę. Bo świat potrafi być tak zimny, że jedynym ciepłem staje się iluzja.  
    • andrew
      We mnie

      Przez andrew · Opublikowano

      @Berenika97 ... bo fajny tata to radość wielka  kłopotów w domu ilość wszelka  żarówkę zmienić w domu potrafi  taki się super TATA trafił  ... Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • Migrena
      przyjdzie taki dzień

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Wiesław J.K.   Twój wiersz to niezwykle wzruszająca i ważna refleksja nad przemijaniem.   z niezwykłą wrażliwością oddałeś trwałość bólu po stracie, który mimo upływu lat wciąż kołacze w sercu.   końcowe wersy dają nam nadzieję i pocieszenie.   brawo Wiesławie !!!    
    • Berenika97
      Zachwyt

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Tectosmith Twój wiersz pachnie pożegnaniem i odrodzeniem zarazem — jakby śmierć była tu nie końcem, a przejściem w coś subtelniejszego. W tym „cieple dnia jutrzejszego” czuć wiarę, że nawet po bólu istnieje jeszcze blask — delikatny, ludzki, niepewny. Piękne jest to zestawienie: „w dłoniach nasz grób” — bo to nie tylko obraz końca, lecz też wspólnoty, trwania razem aż po kres. To język miłości, która nie zna granicy między życiem a przemianą. Piękny!
    • Simon Tracy
      LSD

      Przez Simon Tracy · Opublikowano

      @Berenika97 Ci drudzy zostali zepchnięci przez tych pierwszych na margines lub sami dobrowolnie odsunęli się w cień. Czasami lepiej jest ginąć w kolorowych snach i być po drugiej stronie tęczy. Niż powoli zdychać jak bezdomne psy i być tylko tłem i problemem dla realnego świata. 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...